Επίσημο ένδυμα
Κάπως έτσι ξεκινούν όλα
από έναν χτύπο δειλό στο περβάζι
από ένα φύσημα του αγέρα,
που χαϊδεύει τα παραθυρόφυλλα
από το κορίτσι της Άνοιξης,
που κάνει συλλογή από φθινοπωρινά φύλλα.
Έρχονται οι θύμησες τότε
εισβάλλουν με θράσος
στην τακτοποιημένη καθημερινότητα
σε αποδιοργανώνουν τα γεγονότα,
που αντιστάθηκαν στη λήθη,
που με ακρίβεια ρολογιού τη ρύθμισες.
Καμιά φορά όμως τι αστείο
ξεφεύγουν κάτι ατίθασα δευτερόλεπτα
έρχονται στα όνειρά σου τη νύχτα
και κάνουν επανάσταση.
Εξεγείρονται εναντίον σου φυσικά
και σου ψιθυρίζουν συνωμοτικά
μεγαλόπνοα σχέδια αντίστασης.
Σαν ξυπνάς αμυδρά θυμάσαι
πως κάποιος προσπαθούσε να σε εξοντώσει
ούτε που φαντάζεσαι ότι σε κυνηγούσε
η σκιά σου όλη νύχτα
κι άλλωστε η μέρα δεν προσφέρεται
για τέτοιους απαγορευμένους συλλογισμούς.
Φροντίζεις το πρωί κιόλας
να κάνεις τις απαραίτητες ρυθμίσεις
πρωί πρωί ακριβώς στις 6:30
σα να πατάς έναν διακόπτη.
Ξεχνάς ποιος είσαι
ξεχνάς τι είσαι
μπαίνεις στη σειρά σου και προχωράς
στο γρανάζι της ρουτίνας
με επίσημο ένδυμα.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Σαν ξυπνάς αμυδρά θυμάσαι
πως κάποιος προσπαθούσε να σε εξοντώσει
ούτε που φαντάζεσαι ότι σε κυνηγούσε
η σκιά σου όλη νύχτα…
αυτή η σκιά που καραδοκεί μέσα στη νύχτα και μας δικάζει …και μας φωνάζει για το πρωινό μας μασκάρεμα πόσο δίκιο έχει..
Καλή σου μέρα Άννα μου, εύχομαι να περνάς ένα όμορφο τριήμερο…
ο πιο αυστηρός και ίσως και ο πιο δικαιος κριτής καμιά φορά είναι αυτή η σκιά …. Καλο τριήμερο εύχομαι να περνάς κι εσύ Μάχη μου την καλημέρα μου!!
Δυνατό και πάλι το ποίημα σου Άννα… Ξεχνάς ποιος είσαι… ξεχνάς τι είσαι…
μπαίνεις στη σειρά σου και προχωράς!!! Έτσι είναι… έτσι τσουλάει η ρουτίνα!…Καλή σου μέρα και καλή σαρακοστή.
Ευχαριστώ πάρα πολύ Σοφία!Την καλημέρα μου!!
Αχ αυτές οι θύμησες! Του κεφαλιού τους κάνουν Άννα μου! Καλά κάνουν και υπάρχουν όμως…
Τι ωραίο το ποίημά σου.
Toυ κεφαλιού μας κάνουν μαλλον Έλενα … χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημά μου 🙂
Έτσι είναι οι θύμισες. Εμφανίζονται στο σκοτάδι της νύχτας, την ώρα της ησυχίας γιατί θέλουν την αποκλειστικότητα. Πολύ ωραίοι στίχοι Άννα!
Ευχαριστώ πάρα πολύ Χριστίνα!!Καλό ξημέρωμα!