30.08.2023

Επτά στιγμές – Επτά ζωές

Επτά παρά πέντε σχεδόν το πρωί και η σκέψη ταξιδεύει στο γνώριμο μέρος της καρδιάς σου.

Σε παροτρύνει να συνεχίσουμε σε απάτητα και αλαργινά μονοπάτια της αγάπης.

Εκεί που οι εκλεκτοί ποιητές και εραστές της ζωής συναθροίζονται και συνεγείρονται!

Εκεί που οι αληθινές και παράφορες αγάπες ζουν στο έπακρο.

Εκεί που τα δάκρυα στερεύουν και χαρίζουν ροή μονάχα στο χαμόγελο ευτυχίας 

και  του έρωτα!

Μοναδικέ μου, εσύ που άνοιξες την πελώρια αγκαλιά σου.

Εσύ που στην θωριά μου έγινες από πένθιμος, νηπενθής!

Επτά και πέντε… ο χρόνος μαζί σου χάνει την αξία του και όλα γίνονται εύθυμα.

Η απουσία σου πια είναι γλυκιά προσμονή, αέρινη μα τόσο έντονη παρουσία.

Γιατί η αγάπη όταν ριζώνει ,αφαιρεί κάθε αίσθημα πόνου και πίκρας.

Απλώνει ολάνθιστα  κλαδιά, με ευωδιές που ξεσηκώνουν όλες τις αισθήσεις,

αυτές που σε κάνουν να θες όλο και πιότερο να ζήσεις!

Επτά και είκοσι, να ήμουν δίπλα σου και να σε κανάκευα.

Να ήμουν τώρα δα μες της θάλασσας το νερό ,αγαπημένη σου, όπως δεν έχω υπάρξει ποτέ!

Να ήμουν η κυρά σου και βασίλισσα σου.

Να ήμουν στο χρόνο δραπέτης και να ζούσα από την αρχή μαζί σου, σε άλλη διάσταση! Να ήμουν τα πάντα σου!

Μονάχα εσύ και εγώ. Η άδολη αγάπη, ο ποιητής και η μούσα του.

Ο ήλιος και το φως. Η υπέρβαση και η αλήθεια αυτού του άχρωμου κόσμου.

Επτά στιγμές πέρασαν, επτά ζωές και τόσες ακόμα δεν φτάνουν μαζί σου.

Αλήθεια σου το είπα σήμερα; Σ’αγαπώ!

 

_

γράφει η Φωτεινή Πεσματζόγλου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Φλόγες ή το παραμύθι δύο κεριών

Χθες, με μια κίνηση ηχητική και πρόσχαρη, άναψα τα κεριά που έχω στο σαλόνι μου. Όχι όλα ▪︎ μόνο εκείνα που μου πρόσφεραν την χαρά της συμμετρίας. Μα το ξέρεις▪︎ ακόμα και εκεί πρέπει να υπάρχει μία τάξη έτσι για να πιστέψω πως μπορώ να γαληνέψω το εσωτερικό μου χάος....

Δεν έχω οξυγόνο

Δεν έχω οξυγόνο

Σας παρακαλώ, κύριε, δεν έχω οξυγόνοΑφήστε να με αναπνεύσω Εκκωφαντική σιωπή ναρκοθέτησε το πεδίοΒαραθρώδες κενό μες στης γης τα αποκαΐδιαΗ φύση κλαίει, σπαράζει, θρηνεί, μεμψιμοιρεί και σκούζειΕκφωνεί τον επικήδειο λόγοΜπροστά σε μαρμαρωμένο ακροατήριο των ψυχών Σας...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου