Εύοσμος-κέντρο με το λεωφορείο: σπουδή πάνω στο ίδιο θέμα

εκ του προχείρου

κόσμος πολύς στο 32Α. όχι στο 32. εκείνο πάει από αλλού. στο δρόμο παιδιά ανεβαίνουν. φωνάζουν, γελούν, βρίζουν. ένας παππούς ενοχλείται. διαμαρτύρεται για τους νέους που δεν σέβονται τίποτα και μόνο βρίζουν. φταίνε τα τραγούδια που ακούν και το διαδίκτυο. κανείς δεν του δίνει σημασία. σε λίγο τα παιδιά κατεβαίνουν. τον κοιτάνε γελώντας δυνατά.

διπλότυπο

κόσμος πολύς στο 32Α, το αστικό της Νέας Πολιτείας Ευόσμου. όχι στο 32 του Ευόσμου. εκείνο πάει από αλλού και άλλες γειτονιές και στενά. στο δρόμο παιδιά ανεβαίνουν, επιβιβάζονται στο λεωφορείο. φωνάζουν και κάνουν φασαρία, γελούν κι περιπαίζουν ο ένας τον άλλον, βρίζουν και βωμολοχούν. ένας γέρος παππούς ενοχλείται. διαμαρτύρεται και κάνει παράπονα για τους εφήβους και τους σημερινούς νέους που δεν σέβονται τίποτα και δε νοιάζονται για τους γηραιότερους και μόνο βρίζουν και ξεστομίζουν λέξεις προκλητικές. φταίνε τα τραγούδια και τα άσματα που ακούν και το διαδίκτυο με το ίντερνετ. κανείς δεν του δίνει σημασία, ουδείς ενδιαφέρεται ή συμφωνεί μαζί του. σε λίγο τα παιδιά κατεβαίνουν, αποβιβάζονται. τον κοιτάνε, τον παρατηρούν, γελώντας δυνατά και χαχανίζοντας.

αποκαλυπτικό

και θα έρθουν στιγμές που το λεωφορείο δεν θα περνά από τις γειτονιές που θέλουμε. οι νέοι δεν θα σέβονται κανέναν και θα γελούν στα ερείπια των ρυτίδων και των αναμνήσεων των γέρων. θα φωνάζουν για να ακούγονται μέσα στην παμβοή του οχήματος και θα προκαλούν με τις λέξεις τους. και τότε θα εμφανιστεί ένας Γηραιός που θα διαμαρτυρηθεί, αλλά κανείς δεν θα του δίνει σημασία. όλοι θα κοιτούν τη γλύκα της νιότης. και μόνο ο γέρος άγγελος θα στέκει ενοχλημένος. και οι νέοι θα κατέβουν με ρομφαία το γέλιο τους κοιτώντας τη φθορά περιπαιχτικά που αφήνουν πίσω τους.

αλληγορικό

πολλά πουλιά στο ατσάλινο κλουβί με το αριθμόγραμμα, όχι τον άδειο αριθμό. εκείνη η τροχήλατη φωλιά πάει από άλλα τσιμεντένια δάση. μια μικρή αγέλη αηδονιών εισέρχεται στην πλατφόρμα. τραγουδούν και γοητεύουν, πετούν ολόγυρα, ενοχλώντας τους μπούφους που δεν μπορούν να ησυχάσουν. ένας κόρακας πεταρίζει και κράζει, αλλά ούτε κουκουβάγιες ούτε σπουργίτια τον υπερασπίζονται. κατηγορεί το κελάηδισμα και το διαδασικό σύστημα επικοινωνίας. τα αηδόνια πετούν μακριά κουνώντας επιδεικτικά τις ουρές και χαϊδεύοντας τα λαρύγγια τους.

λεξιπλαστικό

κοσμοπαλίρροια στο 32Α. όχι στο 32. εκείνο κάνει αλουθεδρομολόγιο. στο λεωφορειοταξίδι παιδιά οχηματανεβαίνουν. παιδοφωνάζουν, νεανικογελούν, αθυροβρίζουν. ένας γεροντοπαππούς πολυενοχλείται. νεοδιαμαρτύρεται επειδή που δεν γεροντοσέβονται κοινωνικοτίποτα και μόνο χυδαιοβωμοβρίζουν. ευθυνοφταίνε οι ασματομουσικές που ραδιοακούν και το ιντερδίκτυο. ουδοκανείς του σημασιοδίνει. Σεπενιχρολεπτά της ώρας οι νεόπαιδες λεωφορειοκατεβαίνουν. τον γελοκοιτάνε κοροϊδοδυνατά.

Κράτα το

Κράτα το

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Ο καπετάνιος

Ο καπετάνιος

Των θαλασσών τα λόγια τα ’μαθα μικρή,στα χείλη του παππού μου, στου κύματος τη βρύση.Καπετάνιος ήτανε, με βλέμμα ακριβό,κι ο άνεμος τον χαιρετούσε σαν να 'ταν αδελφός. Τα καλοκαίρια, στην όμορφη ΑμμουλιανήΙστορίες έλεγε για να αποκοιμηθούμεΙστορίες που του είχε πει η...

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...

Το αγόρι και το μενταγιόν

Το αγόρι και το μενταγιόν

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχαν όνειρα και φθινοπωρινές μπαλάντες και κάστρα στην άμμο. Και υπήρχε κι ένα αγόρι, του οποίου το όνομα ποτέ δεν συγκρατεί η μνήμη μου, που μπορούσε να εκμεταλλευτεί όλα τα παραπάνω προς όφελός του. Αιχμαλώτιζε τα όνειρα μέσα στις μικρές...

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Άγγελοι φτιαγμένοι από χρυσό

Χορεύανε στη βροχή, το θυμάμαι.Σαν να ’χα γράψει εγώ τη σκηνή.Κι όπως μιλούσαν, ένιωθαν πως μεθάνε.Μα δεν είχανε πιει στάλα κρασί. Κι όπως τ ’αστέρια ψιθύριζαν ευχές,τα μάτια έκλεισε, έλεγε προσευχές.Κάτι γι’ αγγέλους κι όνειρα απατηλά.Κάτι γι’ αντίο και μεθυσμένα...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου