Η αγάπη που έδωσες, σε σένα πάλι θα γυρίσει. Αγάπη πρόσφερες, αγάπη θα λάβεις. Αγάπη για την αγάπη! Το μεγαλείο μιας αέναης, ανεξάντλητης και συνάμα ανεξήγητης θετικής ενέργειας. Μιας θεϊκής δύναμης! Έτσι! Έτσι είναι η αγάπη! Μία και μοναδική! Ούτε μικρή, ούτε μεγάλη. Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!
Η αγάπη που προσφέρεις απλόχερα σε σένα πάλι θα γυρίσει. Εσύ είσαι ο δότης και μια μέρα εσύ θα γίνεις ο λήπτης αυτής της αγάπης που έδωσες. Αγάπη! Αυτή η δύναμη που πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς σου –η αγάπη σου- προορισμένη για το πρόσωπο που αγαπάς –την αγάπη σου- μια μέρα θα ξαναγυρίσει σε σένα. Το πρόσωπο που έλαβε την αγάπη σου, αυτό πάλι θα σου προσφέρει τη δική του αγάπη σε μια δύσκολη για σένα στιγμή· κι όχι σαν ανταμοιβή για την αγάπη που έλαβε από σένα αλλά σαν το μεγαλείο μιας αέναης, ανεξάντλητης και συνάμα ανεξήγητης θετικής ενέργειας. Μιας θεϊκής δύναμης που ανατροφοδοτείται μέσα στον χωρο-χρόνο από το ένα πρόσωπο στο άλλο.
Το μεγαλείο αυτής της δύναμης, της εν αγνοίας ανατροφοδότησής της από τον λήπτη ξανά στον δότη. Εν αγνοία του ο λήπτης θα μετουσιώσει την αγάπη που έλαβε στην ανάγκη του δότη και θα του παράσχει μια μέρα την αγάπη, σε μια κρίσιμη για τον δότη στιγμή.
Η αγάπη, η αόρατη αυτή θεία λάμψη που πηγάζει από τα έγκατα της ψυχή μας, πορεύεται προς την ψυχή που αγαπάμε και αυτή, σαν κάτοπτρο, την επιστρέφει ξανά σε μας … για μας!
_
γράφει ο Ιωάννης Χρ. Παναγιωτόπουλος
0 Σχόλια