Κάθε ποίημά της ένας ύμνος στην αγάπη, μα πάνω από όλα στην ίδια τη ζωή!

Πώς ξεκινήσατε να γράφετε;
Από πολύ μικρή ηλικία, με το που έμαθα τη γραφή, δημιουργούσα τα δικά μου παραμύθια και ζωγράφιζα εικόνες ώστε να μοιάζουν με αληθινά!

Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση;
Έμπνευση είναι τα πάντα, κυλά στο αίμα και γράφεται με το μελάνι της ψυχής.

Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας δυσκολεύει τη γραφή σας;
Δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να με δυσκολεύει, η γραφή για μένα είναι ένα ταξίδι ονειρικό των στιγμών, χωρίς φυσικά να είναι πάντα βιωματικό, είναι ένα ταξίδι παραμυθένιο όπου ξεφεύγω και δημιουργώ εικόνες που αφιερώνονται στην αιωνιότητα.

Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την ποίηση;
Από την Τρίτη τάξη και μετά δεν μου άρεσε η μακρηγορία, προσπαθούσα να γράφω σύντομα και περιεκτικά και έτσι χωρίς να το καταλάβω οδηγήθηκα στην ποίηση. Όλη τη ζωή μου έχω σαν ημερολόγιο ποίησης από τα παιδικά, εφηβικά έως και σήμερα!
Στην πορεία της ζωής, χωρίς να το καταλάβω, βρέθηκα σε αυτό τον όμορφο χώρο της συγγραφής όπου ξεκίνησα να κάνω παρουσιάσεις ομότεχνων που μου ζητούνταν και στη συνέχεια ένιωσα την ανάγκη να αφιερώσω ένα βιβλίο παραμυθένιο, όπως τη ζωή που μου χαρίστηκε, και να το αφιερώσω στη μνήμη του μπαμπά μου που τον είχα χάσει πρόσφατα.

Τι εκφράζετε με την ποίησή σας;
Εκφράζω την αγάπη! Τον σεβασμό, τις παραδόσεις μας.
Μου αρέσει να υμνώ τα όμορφα της ζωής, πολλές φορές γράφω και τα παράπονά μου, τις αδικίες, πάντα όμως ο επίλογος είναι αισιόδοξος γιατί η ζωή είναι ωραία και το κάθε αύριο ελπιδοφόρο!

Ποιοι ποιητές σάς έχουν επηρεάσει και εμπνεύσει;
Λατρεύω όλους τους Έλληνες ποιητές! Όλοι είναι σπουδαίοι δάσκαλοι του ευλογημένου μας έθνους!
Δεν έχει τύχει να επηρεαστώ και να εμπνευστώ και δε θα το επέτρεπα γιατί θεωρώ πως είναι ντροπή να αγγίξω την τελειότητα τους. Όπως έχω πει, μετά τους σπουδαίους δεν υπάρχει παρθενογένεση, οπότε περιορίζομαι στο να αποτυπώνω στιγμές και σκέψεις ψυχής.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Ευλογημένοι οι άνθρωποι
που έχουν τη δύναμη να θρηνούν
χωρίς να καταστρέφουν τη ζωή τους.
Ευλογημένοι όσοι έχουν μνήμη
Γιατί υπήρξαν άνθρωποι!
Από το πρώτο μου βιβλίο «Μια αιωνιότητα θα περιμένω τη στιγμή σου» εκδόσεις ΌΣΤΡΙΑ.

Για ποιο λόγο θα σταματούσατε να γράφετε;
Δεν θα σταματούσα να γράφω, ακόμα και στους αγγέλους θα ψιθυρίζω όμορφα λόγια της καρδιάς απ’ την ψυχή βγαλμένα.

Θα θέλατε να μας στείλετε δύο ποιήματά σας, σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;
Από το πρώτο μου βιβλίο «Μια αιωνιότητα θα περιμένω την στιγμή σου».
Κεφάλαιο 3. Βουνό-Μισή γυναίκα
Ξεκίνησα μέρα
να φτάσω
στο πιο ψηλό βουνό σου.
Εκεί που το χιόνι καλοκαίρια δεν κοιτά.
Την ψυχή μου αγκάλιασα σφιχτά
μην την παγώσει ο αγέρας,
πριν προλάβω να φτάσω
στης καρδιάς τον υπέρτατο πόθο.
~
Τα δάχτυλα σφίχτηκαν στις παλάμες
και τις μάτωσαν.
Λέρωσα την αγνότητα σου
με κόκκινες κηλίδες στην λευκή σου φορεσιά.
Τα δόντια έγιναν θρύψαλα
και έπαιρνα με τις χούφτες
το χιόνι
και ξέπλενα το στόμα μου.
Μέχρι να σ’ ανταμώσω καλέ μου
δεν θα ‘χει μείνει τίποτα από μένα.
Γι’ αυτό γεννήθηκα.
Μισή κομματιάστηκα στους δρόμους
και μισή σου ανήκω.
Την αριστερή πλευρά της καρδιάς μου
σου χάρισα.
Άνοιξες τα χέρια σου
αγκάλιασες
μισή γυναίκα,
κάθετα κομμένη στα δυο.
Αυτή σου ‘ταξε η ζωή.
Προϋπήρχε πριν τη συνάντηση.
Πριν να γεννηθείς.
Ταγμένη για σένα.
Ανεμοδαρμένη στους παλιοκαιρούς
που την ρήμαξαν.
Ανέβηκε στο πιο ψηλό βουνό
με ένα πόδι
μέσα από δύσβατα περάσματα.
Ακροβάτησε σε γκρεμούς
για να φτάσει στην κορυφή σου.
Και σ’ αγκάλιασε με ένα χέρι
που ήταν τόσο ζεστό
όσο η καυτή ανάσα του έρωτα
την στιγμή της κορύφωσης.
Μισή γυναίκα της ζωής
ο απόλυτος έρωτας.
Πολυταξιδεμένη μου ψυχή
γι’ αυτόν γεννήθηκες.
Για τις στιγμές
που η καρδιά μόνο ορίζει
στου τίποτα το πουθενά
αρκεί να είσαι μαζί του.
Ο ορισμός της αγάπης
είναι η ύπαρξη του και μόνο.
Ω Θεέ όπου είσαι, αν μ’ ακούς,
ευχαριστώ που υπάρχει.
Της καρδιάς μου ο πόθος
της ψυχής μου η ελπίδα.

Από το δεύτερο βιβλίο μου «Γυναίκα αέναη πηγή έμπνευσης. Ποίηση για τον ζωγράφο Γιώργο Τζιόκα» που έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί και στην γειτονική Ιταλία στα Ελληνοιταλικά και τον Δεκέμβριο του 2016 κέρδισε το Μεγάλο Διεθνές Βραβείο Ποίησης (Edizioni Universum).
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΚΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ
Εξόριστο στοιχείο φύσης καταραμένων προφητών
έλαβα βάπτισμα.
Ως αρχαίο πλάσμα προϋπήρχα του χρόνου αρυτίδωτο,
απαλλαγμένο απ’ τα ενδύματα ντροπής,
αιώνια φορτία γερμένα στους παμπάλαιους ώμους
όλων των χρόνων το πέρασμα
τη γνώση του τέλους τον γνώριμο επίλογο
την αναγέννηση υπέμεινα,
ω λύτρωση!
Των εσχάτων τις πρόκες δεν φοβήθηκα,
σταυρωμένο βοώ μες στα σπλάχνα μου.
Στους αιώνες των αιώνων,
εγώ το φως κι η αλήθεια!
Στο αιώνιο μνημείο της αρχής
του φωτός το σπαθί
καρφωμένο κρατώ σ’ ένα τέλος.
Εγώ πηγή συνέχειας.
Το σταμνί της ζωής το ολάκερο ήπια
και την ώρα αυτήν στέκει
της αρχής του σύμπαντος ακέραιο.
Στα χιλιάδες της μοίρας κομμάτια
παρά τις πληγές
που άφησε το πέρασμα,
στα μέλανα σημεία των καιρών
δεν με έσκιασαν
των δαιμόνων τα αερικά
που σαν φυσούσε το φως εξαϋλώνονταν.
Πρόσκαιρα ύφαινε η ζωή,
εφήμερα ψιθύριζα μέσα απ’ τα δόντια μου,
και προσπερνούσα μ’ ένα μειδίαμα στα χείλη.
Τελεσιδικώ.
Το αριστερό χέρι μόνιμη κλίση
στο υγρό ημίφωνο λάμδα,
αυτό προσδιορισμένο εξαρχής,
σύμβολο μονιμότητας
της ουράνιας πρόσμειξης με τη γη.
Το άπειρο ως γυνή
με ξεσκέπαστα στήθη εκθέτω,
χορτασμένα τα όντα απ’ το ευλογημένο γάλα
στους αιώνες ποτέ δεν στερήθηκαν
ωσάν πηγή υλική
μιας ατέρμονης, πλασματικής υπόστασης.
Μάτωσε ο Ήλιος της ζωής
ο παντοκράτορας,
άγιο στεφάνι ολόγυρα πλεγμένο.
Μην σταματάτε
οι σάλπιγγες,
των αγγέλων,
παραδείσιες οάσεις,
της ψυχής μελωδίες
υμνούν
καταμεσήμερο
ήρθε η Μεγάλη Κρίσις!
Εγένετο η κάθαρση
όπου το φως θα νικήσει το σκότος,
μέσα στον όλεθρο
συμπαντικό ολόλευκο άστρο
μ’ ένα πέπλο αόρατο
απέταξε τις αμαρτίες,
τον ουρανό με θάλασσα απ’ την γη ξεχώρισε,
λυτρώνοντας τον παρελθόντα χρόνο
με μιαν υπόσχεση του μέλλοντα.
Τετέλεσται!
Ω του Μεγάλου Δημιουργού
ο αιώνιος ύμνος
ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ἄριστο!

–

Έργα της ποιήτριας από τις Εκδόσεις Όστρια

ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΕΝΑΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ

Ποίηση για τον ζωγράφο Γιώργο Τζιόκα

(εξώφυλλο ιταλικής έκδοσης)

ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΟΥ

–

Λίγα λόγια για την ποιήτρια:
Η Τσερτεκίδου Παναγιώτα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα ζει στην Κατερίνη. Τελείωσε σχεδιάστρια έργων υποδομής. Είναι μέλος και αναπληρωματική στο Δ.Σ. της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας, της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και της Π.Ε.Λ. Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Γράφει ποίηση από μικρή ηλικία, έχει στην συλλογή της παιδικά και εφηβικά ποιήματα. Ποίηση της έχει δημοσιευθεί σε Λογοτεχνικά Περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα καθώς και Ιταλία στην Λογοτεχνική Παγκόσμια Εφημερίδα INTERNATIONAL POETRY NEWS του εκδότη Λογοτέχνη Giovanni Campisi με παράλληλες κριτικές για το ποιητικό της έργο.
Το βιβλίο Ποίησης «Μια αιωνιότητα θα περιμένω την στιγμή σου» είναι το πρώτο της πνευματικό παιδί και εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2014 εκδόσεις ΌΣΤΡΙΑ. Το δεύτερο βιβλίο της είναι σε ποίηση όλη η ζωή του μεγάλου ζωγράφου Γιώργου Τζιόκα «Γυναίκα αέναη πηγή έμπνευσης» όπου είναι σε ποίηση οι πίνακες και οι δυο μεγάλες συνεργασίες του ζωγράφου με τον Μάνο Χατζιδάκι «Το χαμόγελο της Τζοκόντα» και τον Οδυσσέα Ελύτη «Άξιον Εστί» εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2016 από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ και στην Ιταλία τον Δεκέμβριο του 2016 σε δίγλωσση έκδοση Ελληνοιταλικά από τον εκδοτικό οίκο EDIZIONI UNIVERSUM επίσης τον Δεκέμβριο του 2016 κέρδισε το Μεγάλο Διεθνές Βραβείο Ποίησης (Edizioni Universum).
Αυτή την στιγμή μεταφράζεται στα Αγγλικά και θα κυκλοφορήσει και σε Ελληνοαγγλική έκδοση.