γράφει ο Γιάννης Δρούγος

Το εκπληκτικό ντεμπούτο του Max Porter – βραβείο Ντύλαν Τόμας – είναι ένα κράμα νουβέλας, αφηγηματικής ποίησης, δοκιμίου για την απώλεια, θεατρικού έργου για τρεις φωνές, πολυφωνικού μύθου με εναλλασσόμενες αφηγήσεις. Το βιβλίο βάζει στο μικροσκόπιο έναν Πατέρα και τους δυο γιους του, μετά τον ξαφνικό θάνατο της συζύγου και μητέρας τους, όταν τους επισκέπτεται μυστηριωδώς ένα Κοράκι. Ένα μαύρο πουλί, ήρωας- δημιούργημα του Τέντ Χιούζ που συνέλαβε μετά την αυτοκτονία της.

 Σύλβια Πλάθ. Ήρωας-δημιούργημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, όπου το Κοράκι εμφανίζεται από το πουθενά και συνομιλεί με έναν συντετριμμένο εραστή που θρηνεί την απώλεια της αγαπημένης του.

Έτσι κι εδώ, στο συγκλονιστικό, σύντομο- σαν τη ζωή- πόνημα του Μάξ Πόρτερ, το Κοράκι, επισκέπτεται την -βυθισμένη στην οδύνη- οικογένεια και δίνει όρκο στον Πατέρα: “Δεν θα φύγω από ‘δώ όσο καιρό με έχεις ανάγκη. Το Κοράκι, γίνεται μέλος του σπιτιού, σύντροφος, θεραπευτής, παρακινητής και παράλληλα, διασκεδαστής, ανταγωνιστής και απατεώνας! Ένα τρίπτυχο αφηγήσεων ξεκινά, οι μνήμες ζωντανεύουν, το “μαύρο” αρχίζει να στροβιλίζεται μαζί με μικρές ηλιαχτίδες που ρίχνουν λίγες σταγόνες φωτός, ώσπου το βαρύ πένθος μετατρέπεται σε τρυφερή ανάμνηση, σε ένα “Σ’ ΑΓΑΠΩ”, σε ένα “φράγμα από γέλια” των δυο αγοριών, όπως και “το τραγούδι της μαμάς τους. Ατελές. Υπέροχο. Ο κόσμος όλος.”

Θαυμαστή η μετάφραση της Ιωάννας Αβραμίδου.

Ένα ακόμα πανάκριβο δώρο στους αναγνώστες με αποστολέα τις εκδόσεις Πόλις!