’Ήταν κάποτε δυὸ ἄνθρωποι
ἀπὸ τὴ χῶρα τῆς ’Αγγλίας
κι ἀνάμεσά τους ἓνας ἄγγελος.
Λέει, λοιπόν, στ᾽ ἀγγλικὰ
ὁ ἓνας στὸν ἄλλον ἄνθρωπο ἀπὸ μακριά :
“Σ᾽ ἀγαπῶ!
‘Όσο δὲν μπορεῖς νὰ
φανταστεῖς, σ᾽ ἀγαπῶ!”
‘Ο δεύτερος ἄνθρωπος, ἐπειδὴ
δὲν ἄκουσε καλὰ τί τοῦ εἶπε ὁ
πρῶτος, ζήτησε ἀπὸ τὸν ἄγγελο νὰ τοῦ
διερμηνεύσει τὰ λεγόμενά του.
‘Ο ἄγγελος τότε τοῦ ἀπαντᾷ:
“Στὰ ἀγγλικὰ ἤ στ᾽ἀγγ-ε-λικὰ
θὰ ἤθελες νὰ ἐπαναλάβω αὐτὰ
ποὺ σοῦ εἶπε;”
Kι ἐκεῖνος ἀνταπαντᾷ:
“Καλύτερα νὰ κάνῃς τὴ μετάφραση
στὴ γλῶσσά σου ἄγγελε, γιὰ λίγο νὰ
γευτῶ τὸ ἄκουσμα τῶν φθόγγων τῆς
oὐράνιας πατρίδας σου.”
Τότε ὁ ἄγγελος χαμογελῶντας
ἐπαναλαμβάνει στὴ γλῶσσα τὴ δικιά του
τὸ ἀνθρώπινο σ᾽ ἀγαπῶ:
“Δὲ θὰ δοκιμάσῃς ποτὲ θάνατο.”
Αὐτὸ σοῦ εἶπε.
_
γράφει ο Παναγιώτης Σκοπετέας
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Υπέροχο!!
Εξαιρετικό!! Πολύ όμορφο!!
Φεύγοντας θα αφήσω πίσω στον Δημιουργό μου την μόνη αιτία που με γέννησε… Να αγαπώ…
Και δεν θα φύγω…. Δεν θα δοκιμάσω ποτέ θάνατο….
Υποκλίνομαι…….
πανέμορφη μετάφραση…