13.01.2016
Ποίηση

Η νύχτα…

Άννα Ρουμελιώτη

roumelioti_moon

Έχει και η νύχτα θλίψη

Και δάκρυα κοφτερά

Σαν μαχαιριού λεπίδα

Κι εσύ ρωτάς

Πως φτιάχνεται η ελπίδα

Έχει και η νύχτα πόνο

Κι εγώ ζηλεύω μόνο

Τα άστρα, που υφαίνουνε το φως

Να στο χαρίσουν δώρο.

Έχει και η νύχτα μοναξιά

Κρατώ στο χέρι

Νυχτολούλουδα χρυσά

Έλα να δώσουμε αγάπη στο φεγγάρι.

Βάζω σε κύκλο την καρδιά

Την στροβιλίζω απαλά

Κι ένα τραγούδι τότε

Εκείνη φτιάχνει

Γιατί έχει και η νύχτα ομορφιά

Σαν πέφτει το σκοτάδι της

Το όνειρο αρχινά

Στήνει χορό τρελό με αερικά

Και σε μεθά με ξωτικών το χάδι.

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή  Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Βουβή κραυγή

Βουβή κραυγή

Οι ώμοι του ανασηκώθηκαν Και τα πλευρά του άνοιξαν διάπλατα μπροστά του καθώς τα πόδια του τον πήγαιναν πήγαιναν προς τον γκρεμό. Εκείνος δεν έβλεπε, δεν ήξερε,  δεν αισθανόταν. Τα μάτια του ήταν άσπρα και στεγνά από κάθε ίχνος ζωής ενώ προχωρούσε. Περπατούσε σε ύψος...

Κουτί από Χαρτόνι

Κουτί από Χαρτόνι

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κουτί από Χαρτόνι

Κουτί από Χαρτόνι

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...

28η Φεβρουαρίου

28η Φεβρουαρίου

Το τρένο ξεκίνησε,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Πρόσωπα κουρασμένα,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Θυμάμαι την μάνα μου να λέει:‘Στην ζωή μου είσαι ο ήλιος μου’,Μα δεν μπορούσα πια να φωτίσω τον κόσμο… Μέσα μου σκοτάδι,ένιωθα πως κάτι θα συμβεί,κοίταξα το τζάμι, μα ο ήλιος...

Δέντρο με θηλιά

Δέντρο με θηλιά

Δέντρο έγινα με θηλιάκαι νερό μου η σκιά σου.Πότισέ με με φιλιάκι απ' τον κορμό μου πιάσου. Πρόσμενα, πρόσμενα, περίμενα να με βρέξεις…Μα είμαι ένα δέντρο που δεν ξέρει από λέξεις.Εμένα, εμένα να προσέχεις, παρακαλώ, το 'χω ανάγκηκαι πρόσεξε το χώμα μου, μην πατήσεις...

8 σχόλια

8 Σχόλια

  1. Έλενα Σαλιγκάρα
    Έλενα Σαλιγκάρα στο 13/01/2016 σε 8:57 μμ

    Αχ αυτή η νύχτα! Πάντα γεμάτη μυστήριο και όνειρα… Καλό βράδυ Άννα με τα όμορφα ποιήματα σου. 🙂

    Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη
    Μάχη Τζουγανάκη στο 14/01/2016 σε 9:06 πμ

    Έχει από όλα η νύχτα…Άννα μου. Για αυτό την αγαπάμε. Όμορφο το ποίημα όπως και η φωτογραφία σου!!! Καλημέρα!

    Απάντηση
  3. Sofia kaporani
    Sofia kaporani στο 14/01/2016 σε 9:11 πμ

    Η νύχτα τα έχει όλα και εσύ τα είδες και τα αποτυπώσεις με απόλυτη κυριολεξία. Πολύ όμορφο.

    Απάντηση
  4. Ελένη,Κορωνιώτη
    Ελένη,Κορωνιώτη στο 14/01/2016 σε 1:27 μμ

    Τι ωραια ΝΥΧΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου