Η Περ αποφασίζει: Εγώ και οι άλλοι, της Μαριέττας Κόντου

Η Περ μένει με τους γονείς της, τους παππούδες της, τον σκύλο Όλιβερ και τη γάτα Σερενάτα κι έχει μια πλούσια καθημερινότητα, γεμάτη φίλους και συγγενείς. Της αρέσουν οι αγκαλιές, το παιχνίδι, η ανθρώπινη επαφή αλλά μόνο από όσους γνωρίζει καλά. Θέτει εξαρχής τα όριά της και κρατάει σε απόσταση όσους δε συμπαθεί. Συμπεριφέρεται και σκέπτεται ακριβώς όπως ένα παιδί της ηλικίας της, έχει ένστικτο και ακολουθεί πιστά τα «ναι» και τα «όχι» της, τα «θέλω» και «δεν θέλω» της. Ελάτε να τη γνωρίσουμε καλύτερα!

Η Μαριέττα Κόντου έγραψε μια ευφάνταστη και ταυτόχρονα άκρως ρεαλιστική ιστορία γύρω από τον προσωπικό χώρο και την ιδιωτικότητα του εαυτού μας, για να προστατεύσει με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά από την εκμετάλλευση και την παραβίαση. Όπως λέει και η ίδια στο τέλος του βιβλίου, όπου γράφει λίγα λόγια για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, «το να μαθαίνουν τα παιδιά να θέτουν όρια είναι ουσιαστικής σημασίας για τη σωματική και συναισθηματική τους υγεία, καθώς εκπαιδεύονται στην αξία της συναίνεσης, μυούνται στις αρχές του σεβασμού των άλλων και ενισχύουν την αυτοεκτίμησή τους». Το παραμύθι έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που καλύπτει όλες τις ηλικίες: τα μικρότερα παιδιά, από 4 ετών και πάνω, θα γνωρίσουν ένα κοριτσάκι που κάνει φιλίες, έχει συγγενείς, παρατηρεί, σκέφτεται, εκφράζει τις επιθυμίες της και θέλει να κάνει διάφορα μόνη της ενώ τα μεγαλύτερα, με αφορμή την ιστορία της Περ, θα κατανοήσουν πιο καλά τι σημαίνει να βάζεις όρια, να αγκαλιάζεις και να χαϊδεύεις μόνο αυτούς που θες και αγαπάς (το ίδιο και να δέχεσαι τα χάδια μόνο απ’ όσους γνωρίζεις και εμπιστεύεσαι). Η εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος, κατά βάση απλή και χωρίς πολλές λεπτομέρειες, ακολουθεί κατά πόδας το πνεύμα και τη ροή της αφήγησης του κειμένου, αφού πολλές φορές τα λόγια μπαίνουν μέσα στις εικόνες και κάποιες άλλες παρακολουθούμε στιγμιότυπα από τη ζωή του παιδιού με τη μορφή κόμικ (μικρότερες εικόνες, μέχρι τέσσερις σε κάθε σελίδα, με μικρές επεξηγηματικές προτάσεις σε κάθε μία). Μικρά τετραγωνάκια που συμπληρώνονται με ένα «τικ» δείχνουν την πραγματοποίηση των στόχων και την ικανοποίηση από την επίτευξή τους. Καταγράφονται όλες σχεδόν οι εκφάνσεις της καθημερινότητας της Περ στο σχολείο, στο σπίτι, στο παιχνίδι, στον δρόμο, στην εκδρομή και παρατίθενται πολλά παραδείγματα προς αποφυγή ή προς σκέψη, το χάδι, το πιάσιμο του χεριού, το γαργαλητό κ. π. ά.

Στο βιβλίο «Η Περ αποφασίζει» μικρά και μεγάλα παιδιά κατανοούν με μικρά και εύληπτα παραδείγματα, με οικεία περιστατικά, με ποικιλία γεγονότων τι σημαίνει να θέτεις τα όρια σου, να περιορίζεις τους άλλους και να στηρίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις. Η ιδιωτικότητα και ο ζωτικός χώρος του καθενός είναι σημαντικός και πολύτιμος και χάρη σε αυτό το καλογραμμένο παραμύθι τα παιδιά κατανοούν πώς μπορούν να κερδίσουν αυτά τα πολύτιμα γνωρίσματα με ευγενικό αλλά και ταυτόχρονα ξεκάθαρο και σαφή τρόπο. Η Περ αποφασίζει τη σχέση της και τις επαφές της με τους άλλους και δείχνει με μικρές παραγράφους και προτάσεις πώς να το κάνουν και τα παιδιά που θα διαβάσουν αυτό το παραμύθι. Μια ιστορία γεμάτη καίρια μηνύματα και εύληπτους τρόπους υποδειγματικής συμπεριφοράς, γεμάτη τρυφερότητα και γέλιο.

Ακολουθήστε μας

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

TANIN NO KAO (πρώτη έκδοση 1964) ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ  (Εκδόσεις Άγρα 2024)   Μετάφραση: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος - γράφει η Βάλια Καραμάνου - Ο Αμπέ Κόμπο, ο «Κάφκα της Ιαπωνίας», δημιουργεί αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα το 1964. Ως εκπρόσωπος του «μαγικού...

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στην πόλη Κενταυρία, ζουν η Χλόη, ο Μάξιμος και τα δυο τους παιδιά ο Άλκης 11 χρονών και η Μπέτυ 9 χρονών. Κάποια Χριστούγεννα οι γονείς τους τους δώρισαν δυο χαριτωμένα κουταβάκια και τα παιδιά πέταξαν από τη χαρά τους. Το θηλυκό το...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe
Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

Το πρόσωπο του άλλου, του Köbö Abe

TANIN NO KAO (πρώτη έκδοση 1964) ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ  (Εκδόσεις Άγρα 2024)   Μετάφραση: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος - γράφει η Βάλια Καραμάνου - Ο Αμπέ Κόμπο, ο «Κάφκα της Ιαπωνίας», δημιουργεί αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα το 1964. Ως εκπρόσωπος του «μαγικού...

Βιβλιοκριτικές
Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά
Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

Το σκυλάκι που νιαούριζε – Αναστασία Μαρία Κανατά

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στην πόλη Κενταυρία, ζουν η Χλόη, ο Μάξιμος και τα δυο τους παιδιά ο Άλκης 11 χρονών και η Μπέτυ 9 χρονών. Κάποια Χριστούγεννα οι γονείς τους τους δώρισαν δυο χαριτωμένα κουταβάκια και τα παιδιά πέταξαν από τη χαρά τους. Το θηλυκό το...

Βιβλιοκριτικές
Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα
Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα

Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης – Μάρθα Πατλάκουτζα

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Η Μαριγώ είναι κομμάτι της ιστορίας όλων μας. Είναι μια τολμηρή και ατρόμητη γυναίκα που θα αγωνιστεί για την ελευθερία, θα συμμετάσχει στην επανάσταση του 1821, θα θυσιάσει την περιουσία της και όπως πολλοί άλλοι θα ξεχαστεί από το...

Βιβλιοκριτικές
Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη
Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη

Η γιαγιά που έγινε σύννεφο – Έλλη Διακογιάννη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Από μικρή θυμάμαι, κάθε φορά που κάποιος δικός μας έφευγε από τη ζωή, οι μεγάλοι να μας λένε ότι πήγε στον ουρανό. Ασαφής έκφραση για ένα παιδί. Πως πήγε στον ουρανό; Που θα μείνει; Γιατί πήγε στον ουρανό; Μήπως δεν ήμουν καλό παιδί και...

Βιβλιοκριτικές
«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»
«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»

«Max!», από το «Φυστίκι που Κυλάει»

γράφει ο Πάνος Τουρλής Πίσω από το ψευδώνυμο «Φυστίκι που κυλάει» είναι μια νέα γυναίκα που έχει καταφέρει να κερδίσει την αγάπη, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη χιλιάδων χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Καταγράφει με το δικό της ιδιαίτερο στυλ και χιούμορ...

Βιβλιοκριτικές
Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου
Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου

Ο κρίκος, της Κυριακής Καζακίδου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ο Ανδρέας και η Γιαννούλα με βαριά καρδιά μετακομίζουν τη δεκαετία του 1960 στη Γερμανία ως εργάτες σε εργοστάσιο, αφήνοντας πίσω τους τρία παιδιά να μεγαλώσουν με τους παππούδες τους. Πώς θα είναι η ζωή εκεί; Πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά; Τι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου