Ω, ανάθεμά σας
παροικούντες την Ιερουσαλήμ,
δεν ζητώ τις πόλεις
σας ν’ αλλάξω.
Μα, μια πόλη άλλη
έχω στα χέρια μου.
Οχυρό με επάλξεις γεμάτες
ήλιους και αγριολούλουδα.
Μακριά απ’ τις επιθυμίες
και τους (περιλάλητους) θεσμούς σας,
τις συμβάσεις και τα χρηματιστήρια
αξιών σας (ωραία λέξη για νομοταγείς πολίτες),
τις παρενδυσίες
που ντύνετε την πλήξη σας,
τις ψευδοαπαγορεύσεις
και τους καμποτινισμούς
των λογάδων σας
(ψάχνουν αστάθειες για να ριζώσουν),
τις φλυαρίες στα λογοτεχνικά
μπιστρό και κοσμοδρόμια.
Και οι γειτονιές της
μακριά κρέμονται
από παρακάλια (ηδονικά τερτίπια για χαχόλους)
κι από πολιτικούς ορθολογισμούς.
Έξω και πέρα απο χυδαίες λέξεις
και χάσκοντα στόματα
που για ψέματα διψούν
κι οβολούς.
Άλλη πόλη είναι η δική μου,
με αλέτρια κι άστρα στο κορμί της
και αγάπη στις αγορές της,
να την δοξάζουν
οι ελεύθεροι, οι αθώοι…

_

γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης