Σκόρπια χαρτιά στο πάτωμα
φθονούν το μελάνι
που λείπει…
Η πένα σου
τ’ άφησε άψυχα.
Και το φεγγάρι
ανάσκελο πάλι,
στο ξέστρωτο κρεβάτι σου
πλάγιασε.
Ακούς ένα χτύπο,
τρομάζεις μα χαίρεσαι
κι η πόρτα στα δεξιά
φανερώνει τα μάτια της.
Τώρα ο έρωτας;
Έμπνευση!
_
γράφει η Πόπη Κλειδαρά
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Η πόρτα στα δεξιά…η πόρτα της πρωτότυπης έμπνευσης!
ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΠΗ!!!
Κάπως έτσι, ναι. Σας ευχαριστώ πολύ!
Πολύ όμορφο το ποίημά σου Πόπη μου κι αφού από την πόρτα στα δεξιά φάνηκε ο έρωτας… εύκολο είναι να γεμίσουν τα χαρτιά σου με λέξεις από μελάνι!!!!! Διότι όσο ο έρωτας… καμία δύναμη στον κόσμο!!!!!!! Καλό Σ.Κ.
Σ’ ευχαριστώ Σοφία μου για το τόσο όμορφο σχόλιο! Επίσης, τα λέμε..
Πολύ ιδιαίτερο, Πόπη. Μπράβο σου!
Σ’ ευχαριστώ πολύ Έλενα!
Πολύ όμορφο Πόπη…
Ωραία έμπνευση γεμάτη ερωτισμό. Πάρα πολύ όμορφο. Μπράβο.
Πολύ όμορφο και πρωτότυπο, Πόπη. Μπράβο σου.
Μάχη, Βάσω, Μάρθα, σας ευχαριστώ πολύ! Καλημέρα