Πολλοί βρεθήκαν επί γης
Ορίσαν καθορίσαν
Νοήματα μηνύματα
Μα δεν ξεκαθαρίσαν.
Ρόλους φυγής διαφυγής
Ταράχθηκαν δεχθήκαν
Υποταγής επιταγής
Μα δεν εσυνθλιφθήκαν.
Δύναμη ψυχής
Δηλώσαν καθιερώσαν
Υπόδειγμα ανατροπής
Τι κι αν τους βεβηλώσαν.
Την έρμη την ψυχούλα τους
Βιάσαν και ρημάξαν
Τη δόλια την καρδούλα τους
Μαύρη γραμμή χαράξαν.
Τα όνειρα που κάνανε
Αυτοί τα φυλακίσαν
Σε τσουβάλι επιτυχώς
Τα κορμιά τους εγκλωβίσαν.
Τη γυμνή τους ομορφιά
Καθένας την εξείρε
Μα στης ψυχής τ’ απύθμενα
Μονοπάτια δεν επήρε.
Το θάρρος της προσμονής
Εκεί να εκοιτάξει
Το δίκιο το ωφέλιμο
Για μια φορά να πράξει.
Παρά ευνούχησε ευθαρρσώς
Και λέει, είμαι εντάξει.
–
γράφει η Άννα Ζανιδάκη
Χιλια ευχαριστω για το χρονο σας. Απλα το ποιημα ειναι ελλειπες…θα στειλω τη συνεχεια..
Ο δαιμων του Ιντερνετ. ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!
Σαν το πουλί στο κλουβί , ψάχνει η γραφή σου απεγνωσμένα μια χαραμάδα για να πετάξει στο άπειρο, Αννούλα μου!
Σ ευχαριστω Χρυσουλα μου…..παντα με την ορθη σκεψη. Στοχασμο και συμβουλη…
Χιλιοευχαριστω σε.