Περπατούσες κι εσύ στο στενό εκείνο δρόμο το Δεκέμβρη,
με τα μάτια σου ανοικτά.
Ονειροπολώντας ένα κατευθυνόμενο χρωματιστό Χριστουγεννιάτικο μέλλον.
Διατάζοντας, την ευτυχία που περιμένεις,
κάθε Δεκέμβρη.
Όλα τα σχέδια σου συσκευασμένα, τυλιγμένα με το γυαλιστερό τους χαρτί.
Σε ένα χιονισμένο μυαλό.
Κάθε Δεκέμβρη και εγώ περπατώ.
Μέσα στο κρύο τις τύψεις μου μαζεύω.
Ζητάω πολλά, μάλλον το ζήτημα παιδεύω.
Κάθε Δεκέμβρη περιμένω
Μια ευτυχία συσκευασμένη, σταλμένη με courier γυρεύω.
Μάλλον είμαι ήδη ευτυχισμένη και δεν το ξέρω.
Κάθε Δεκέμβρη.
_
γράφει η Ειρήνη Κτενίδου
0 Σχόλια