Ο Καρυωτάκης δεν πυροβόλησε
τη ζωή εν γένει.
Πυροβόλησε αυτή τη ζωή,
αφού πρώτα στάθηκε κατάντικρύ της,
Δίχως να επινεύσει σε κανέναν από τους όρους της.
Μονομάχος σε αρένα.
Δεν πυροβόλησε τα πουλιά,
αλλά τις κάργιες.
Βούτηξε τον άνθρωπο
από το μεδούλι
και τον εξέτασε,
Και τον κατάλαβε.
Λάτρευε τη ζωή
αλλά στο μέγεθος της,
στο ύψος της,
όχι στην απόρροια
μιας δολερά προκρούστειας
μικρόνοιας.
Πυροβόλησε την Πρέβεζα γιατί απαίτησε Πρέβεζες.
Ο Κώστας Καρυωτάκης
ήταν, είναι και θα είναι
από τους πιο
γνήσιους λάτρεις
της Ζωής.
Κι ας ενοχλεί
ο ουρανός του…
_
γράφει ο Ε. Μύρων
Ταυτίζομαι με κάθε στίχο… ειδικα΄με τους τελευταίους!!!Εξαιρετικό ποίημα!!!