Τι να θυμηθείς;
Τι να κρατήσεις;
Άσπρα καράβια.
Νησί των πειρατών.
Λίγα χρώματα.
Την νύχτα,
στο ταβάνι αστεράκια φωτεινά.
Ξύλινα στρατιωτάκια.
Κούκλα πλαστική.
Ακουαρέλα παιδική.
Περνά περνά η μέλισσα…
Ξεχασμένες πια φωτογραφίες.
Κίτρινες.
Καταχωνιασμένες πίσω απ’ τα ερείπια
στο παλιό μπαούλο της γιαγιάς.
Αρώματα ξεθυμασμένα.
Σε μπουκάλια ραγισμένα.
Καπνισμένα όνειρα.
Σε φθαρτό πορτρέτο.
Κάποτε…
Σ’ ένα παραμύθι.
Οι πριγκίπισσες,
δεν φορούσαν μακριά φορέματα.
Δεν είχαν στέμμα.
Δεν περίμεναν τον πρίγκιπα.
Ονειρεύονταν ένα άσπρο άλογο
με πλούσια φτερά.
Να φτάσουν στην αυγή.
Τώρα…
Δεν ανεβαίνεις στο σκαμπό
για να φτάσεις στο ντουλάπι.
Τα χέρια σου μάκρυναν.
Δεν τρως τα γλυκά κρυφά.
Τα άστρα κατοικούν μόνο στον ουρανό.
Συγκατοικούν με το φεγγάρι.
Οι πρίγκιπες βρίσκονται
μόνο στα χαρτιά της τράπουλας.
Ντάμες σε λευκές σελίδες ανταμώνουν.
Ας παίξουμε ένα παιχνίδι ακόμα.
Την τύχη να απελάσουμε.
Άγραφοι κανόνες.
Ήρωες ζωής οχυρωθείτε.
Αγαλματάκια ακούνητα.
Μέρα και νύχτα.
Ξεχάσαμε πια να περπατούμε.
Ξεχάσαμε την σάρκα μας να βρούμε.
Άλογα πολύχρωμα τώρα.
Δίχως φτερά.
Ασπρόμαυρα στρατιωτάκια
στην καρδιά μας.
Περνά περνά το όνειρο.
Φτου ξελευθερία.
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Μια όμορφη βουτιά στη δροσερή θάλασσα των παιδικών μας αναμνήσεων. Μπράβο και σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την αφορμή για το ταξίδι αυτό!!!
Σας ευχαριστώ Ροδάνθη!!!
Ένα ταξίδι στα παιδικά μας χρόνια, όνειρα…
Ξεχασμένα τώρα πια.
Noσταλγικό με διάχυτη μια νότα μελαγχολίας για όσα πέρασαν από την παιδική μας ηλικία κι έμειναν εικόνες,δείχνοντάς μας πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα!!! Πολύ ωραίο Ελένη και ρεαλιστικό!
Ακριβώς όπως το λες είναι Μαριάνθη.
Όνειρα και επιθυμίες παιδικές που ξεθωριάζουν με το πέασμα του χρόνου.
Αλλάζουν σχήμα και αποχρώσεις μέσα από την πραγματικότητα.
Το κάποτε του ποιήματός σας Ελένη, μου θύμισε τα ξένοιαστα παιδικά μου χρόνια… που τώρα πια θέλω να πιστεύω ότι βρίσκετε στις ψυχούλες τα όνειρα και βλέφαρα των μικρών παιδιών του σήμερα…
Πολύ όμορφα πάντα, όλα όσα γράφετε!!!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς Σοφία για τα καλά σας λόγια!!!
Παιδικά όνειρα, εικόνες… που διαφέρουν τόσο απ’ την πραγματικότητα που έχουμε, που θέλαμε να ζήσουμε.
Να είστε πολύ καλά!!!
Eλένη όλη η ξεγνοιασιά των παιδικών μας χρόνων τόσο λυρικά και ρεαλιστικά δοσμένη … Ξεχάσαμε πια να περπατούμε…πολλά ξεχασαμε… Συγκλονιστικό το ποίημά σου!!!!
Γλυκιά μου Άννα πάντα με τον καλό σου λόγο!
Σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου!!!
Ξεχάσαμε Άννα να περπατούμε, να χαμογελάμε, να ονειρευόμαστε…
Τι να θυμηθείς τι να αφήσεις….
Απλά θυμάσαι τα όμορφα και αφήνεις τα άσχημα να σε κάνουν πιο δυνατή…Έτσι εξελισσόμαστε…Πολύ όμορφο και αυτό το ποίημά σου Ελένη!
Εξελισσόμαστε Χριστίνα, έχεις πολύ δίκιο σε αυτό.
Μια υπενθύμιση μέσα απ’ αυτό το ποίημα για τα παιδικά όνειρα και επιθυμίες,
που απέχουν τόσο απ’ την σκληρή πραγματικότητά μας…
Σ’ ευχαριστώ ολόψυχα για τα καλά σου λόγια!!!
Περνά περνά η μέλισσα…
Περνά περνά το όνειρο.
Φτου ξελευθερία.
Τι αντίθεση!!!! Με τι τρόπο ανέδειξες το χάσμα…
Και πως προσγειώνεις εδώ….!!!!
Δεν ανεβαίνεις στο σκαμπό
για να φτάσεις στο ντουλάπι.
Τα χέρια σου μάκρυναν.
Δεν τρως τα γλυκά κρυφά.
Χωρίς να δω ποιανού είναι ήλπιζα να είναι δικό σου γιατί έτσι μου φάνηκε…. Και ήταν… Τι άλλο να πω…;;;;
Σπύρο μου καλέ σ’ ευχαριστώ από τα απόκρυφα μονοπάτια της καρδιάς μου!!!
Με συγκινείς για ακόμη μια φορά με τα καλά σου λόγια!!
Με χαροποιεί ιδιαίτερα που κατάλαβες ότι είναι δικό μου το ποίημα αυτό.
Μου δείχνει πως νιώθεις τον τρόπο που σκέφτομαι, νιώθω, αισθάνομαι,
αλλά και τον τρόπο έκφρασής τους.
Αν αυτό δεν είναι απόλυτη επικοινωνία, τότε τι είναι;;
Εξαιρετικό!Ωραίες εικόνες και ρεαλιστικά δοσμένες.
Σοφία χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκεις εξαιρετικό το ποίημα αυτό!!
Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς
Ελένη στα τελευταία σου ποιήματα δείχνεις πόσο πολύ έχει εξελιχθεί η πένα σου. Πολύ γλυκό και αυτό το ποίημα σου! Μπράβο!
Μάχη μου με συγκινείς!!!
Με κάνεις πολύ χαρούμενη που θεωρείς πως υπάρχει εξέλιξη στη γραφή μου!!!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια σου!!!!
τα χέρια μεγάλωσαν πια τώρα φτάνεις τα ντουλάπια…..να έτσι να κάνεις την έπιασες την ζωή…
καλή σταδιοδρομία ..Ελένη…