Απόψε μένω σπίτι
παραμονή των τετράστιχων αστεριών
και των πελιδνών οραμάτων.
Αύριο πορεύομαι στη σύναξη
των αγίων του Δεκέμβρη
εξαγνισμένη από το φως του χιονιού
όπως λευκάζει πάνω στην επιφάνεια
των μαρμάρων της φυλής μου
αντανακλώντας αιώνιες αλήθειες μόνο.
Χορεύουν ξέφρενο χορό
οι πρώτες του χειμώνα νύμφες
γύρω απ’ της ιστορίας τα διάσελα.
Πάλλευκα εκείνα στέκουνε
κάστρα απόρθητα
στις ποικιλώνυμες σειρήνες
που τα κοντοζυγώνουν
ουρλιάζοντας της ανομίας το όνομα.
Ως πότε όμως;
Πολλοί οι προδότες αναμεταξύ μας.
_
γράφει η Πολυξένη Βακιρλή
πολλοί πράγματι… Πολύ δυνατό το ποιήμα σας. Καλή χρονιά με υγεία!