Κάτω απ’ τη μάσκα

Σκέψεις.
Κάπου έχεις κάνει λάθος και το ξέρεις.


Αν μιλήσεις, θα δείξεις ενοχικός.
Αν δεν μιλήσεις, θα φανείς ηλίθιος.
Θα πούνε ότι το έκρυψες και τους ξεγέλασες.
Εσύ απλά θες να είσαι ο εαυτός σου.
Με τα καλά και τα κακά του.
Τα όμορφα και τα άσχημα.
Τα σωστά και τα λάθη.
Απλά εσύ.
Θέλεις να αλλάξεις, να δείξεις ποιος είσαι.
Δεν ήταν όλα επιλογές σου, κάποια πράγματα απλά έγιναν.
Κακώς. Όμως εδώ είμαστε. Έγιναν.
Εσύ βρίσκεσαι κάπου στη μέση.
Ούτε στην αφετηρία, ούτε στον τερματισμό.
Το βήμα σου τρεμοπαίζει.
Μπρος-πίσω.
Κάποιος να σε σπρώξει.
Πρέπει να τερματίσεις.
Ξέρεις ποιος μπορεί να το κάνει. Ή ελπίζεις να ξέρεις.
Όμως φοβάσαι.
Όλοι έχουν ψεγάδια. Το ξέρεις.
Συνεχίζεις να φοβάσαι.
Και αν δεν θέλει να αντικρίσει τα δικά σου;
Χρειάζεσαι χρόνο να τα διορθώσεις.
Όχι. Δεν έχεις χρόνο.
Πρέπει να μιλήσεις.
Γι’ αυτό, έχεις χρόνο.
Αξίζει να σε γνωρίσει όπως είσαι.
Άνοιξε την καρδιά σου.
Μίλα.
Απλά.

Την ακούς;

γράφει η Νικολέττα Κριαρά – Λάμπρου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 25 – 26 Ιανουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή  Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Βουβή κραυγή

Βουβή κραυγή

Οι ώμοι του ανασηκώθηκαν Και τα πλευρά του άνοιξαν διάπλατα μπροστά του καθώς τα πόδια του τον πήγαιναν πήγαιναν προς τον γκρεμό. Εκείνος δεν έβλεπε, δεν ήξερε,  δεν αισθανόταν. Τα μάτια του ήταν άσπρα και στεγνά από κάθε ίχνος ζωής ενώ προχωρούσε. Περπατούσε σε ύψος...

Κουτί από Χαρτόνι

Κουτί από Χαρτόνι

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κουτί από Χαρτόνι

Κουτί από Χαρτόνι

Στο πεζοδρόμιο, ένα κουτί από χαρτόνιφυλάσσει τα όνειρα ενός άστεγου.Μέσα του, ένα παλτό σκισμένο,μια φωτογραφία ξεθωριασμένη,και μια χούφτα σιωπές. Οι σιωπές αυτές δεν είναι απλές·είναι φορτωμένες με λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ,με ματαιώσεις που γεννήθηκανστη σκιά...

28η Φεβρουαρίου

28η Φεβρουαρίου

Το τρένο ξεκίνησε,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Πρόσωπα κουρασμένα,κι ο ήλιος ακόμη να φανεί.Θυμάμαι την μάνα μου να λέει:‘Στην ζωή μου είσαι ο ήλιος μου’,Μα δεν μπορούσα πια να φωτίσω τον κόσμο… Μέσα μου σκοτάδι,ένιωθα πως κάτι θα συμβεί,κοίταξα το τζάμι, μα ο ήλιος...

Δέντρο με θηλιά

Δέντρο με θηλιά

Δέντρο έγινα με θηλιάκαι νερό μου η σκιά σου.Πότισέ με με φιλιάκι απ' τον κορμό μου πιάσου. Πρόσμενα, πρόσμενα, περίμενα να με βρέξεις…Μα είμαι ένα δέντρο που δεν ξέρει από λέξεις.Εμένα, εμένα να προσέχεις, παρακαλώ, το 'χω ανάγκηκαι πρόσεξε το χώμα μου, μην πατήσεις...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου