Κάτω απ’ τη μάσκα

Σκέψεις.
Κάπου έχεις κάνει λάθος και το ξέρεις.


Αν μιλήσεις, θα δείξεις ενοχικός.
Αν δεν μιλήσεις, θα φανείς ηλίθιος.
Θα πούνε ότι το έκρυψες και τους ξεγέλασες.
Εσύ απλά θες να είσαι ο εαυτός σου.
Με τα καλά και τα κακά του.
Τα όμορφα και τα άσχημα.
Τα σωστά και τα λάθη.
Απλά εσύ.
Θέλεις να αλλάξεις, να δείξεις ποιος είσαι.
Δεν ήταν όλα επιλογές σου, κάποια πράγματα απλά έγιναν.
Κακώς. Όμως εδώ είμαστε. Έγιναν.
Εσύ βρίσκεσαι κάπου στη μέση.
Ούτε στην αφετηρία, ούτε στον τερματισμό.
Το βήμα σου τρεμοπαίζει.
Μπρος-πίσω.
Κάποιος να σε σπρώξει.
Πρέπει να τερματίσεις.
Ξέρεις ποιος μπορεί να το κάνει. Ή ελπίζεις να ξέρεις.
Όμως φοβάσαι.
Όλοι έχουν ψεγάδια. Το ξέρεις.
Συνεχίζεις να φοβάσαι.
Και αν δεν θέλει να αντικρίσει τα δικά σου;
Χρειάζεσαι χρόνο να τα διορθώσεις.
Όχι. Δεν έχεις χρόνο.
Πρέπει να μιλήσεις.
Γι’ αυτό, έχεις χρόνο.
Αξίζει να σε γνωρίσει όπως είσαι.
Άνοιξε την καρδιά σου.
Μίλα.
Απλά.

Την ακούς;

γράφει η Νικολέττα Κριαρά – Λάμπρου

Ακολουθήστε μας

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

Σκοπώ

Σκοπώ

Πορεία ατελείωτη, ζωή και παιχνίδι,Ατέλειωτο πάλι, μικρό μυστικό,Τέλεια, δεν είμαι μικρή, παραμένω,Το τέλος προσμένω από κάθε σκοπό. Προσμένω τη νίκη σε κάθε σταθμό,Ζωή και παιχνίδι, ακόμη σκοπώ,Ζεστό τραγουδάκι, γεμάτη καρδιά,Τελειώνει ο πόνος, μα άδεια αγκαλιά....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου