Κήποι στο χιόνι.
Ανθισμένοι.
Οι άνθρωποι παράξενοι εκεί
ζουν σε κρυστάλλινα ιγκλού.
Το βλέμμα τους γαλάζιο, ευθύ,
ποτέ δε στρέφεται αλλού.
Μαγευτικοί οπωρώνες.
Στους χειμώνες.
Με τη δική τους δύναμη
παράγουν χλωροφύλλη
ατέλειωτη, αστείρευτη,
εκεί που υπάρχουν μόνο φίλοι.
Γη της ευκρίνειας.
Της ειλικρίνειας.
Απέραντη έκταση λευκή
διαμαντοστολισμένη
Με χρώματα λαμπρά, διαυγή.
Κάτοικοι ευτυχισμένοι.
Κήποι στο χιόνι.
Ανθισμένοι.
Τα ξύλα τους τροφοδοτούν
τη φλόγα, που στο κρύο μένει
για τους διαβάτες που περνούν
συνέχεια αναμμένη.
_
γράφει η Ευγενία Αναστασοπούλου
