Καλοκαίρι.
Ξυπόλητο γράφει στην άμμο τ’ όνομά του,
χωρίς θυμό που κάποιο κύμα θα το σβήσει
και πάλι απ’ την αρχή θα ξαναγράψει.
Εφήμερα τα γέλια που σκορπάει,
σαν τις βαρκούλες τις μικρές
με τις πολύχρωμες σημαίες,
που ο πρώτος ο βοριάς θαλασσοπνίγει,
εκεί που νόμισαν απανεμιά πως βρήκαν.
Μου αρέσει όμως, γιατί ξέρει ν’ αλητεύει,
κρυμμένο μες στα πράσινα τα φύκια,
νοτιάς ο αέρας που αναπνέει,
φως ανασαίνει άπλετο, λευκό,
μοιράζοντάς το σε παράθυρα ανοιχτά.
Διψώντας τριγυρνάει στους δρόμους,
με το’ να χέρι αντήλιο και τ’ άλλο χούφτα
τη δροσιά για να μαζεύει, στα πανηγύρια των χωριών,
πραματευτής του ήλιου.
Ατίθασο, μ’ αλμύρα ποτισμένο,
ψάρι που σπαρταράει μέσα στο δίχτυ,
του φεγγαριού μαντίλι μεταξένιο,
στη νύχτα χάρισμα, την πιο μεγάλη.
Μπλεγμένο σε χορδές και σε τραγούδια,
με βήμα τρανταχτό χτυπάει το χώμα
και χορεύει.
_
γράφει η Μαριάνθη Πλειώνη
Δροσερά όμορφο…. Καλοκαιρινά μελωδικό γεμάτο εικόνες…
Υπέροχη απεικόνιση με τόσο γλυκιά γραφή!!!!
Έτσι ακριβώς το φαντάζομαι και το θέλω σε πείσμα των ημερών…Σ’ευχαριστώ drmakspy!
Kαλημέρα Άννα, πάντα με τον καλό σου λόγο!!!
Eίναι τόσο ζωντανές οι εικόνες και οι περιγραφές,που νομίζει κανείς ότι είναι ον με υπόσταση! “Ξυπόλητο,με το χέρι αντήλιο,μαζεύει δροσιά,πραματευτής του ήλιου,μπλεγμένο στα φύκια, χορεύει με βήμα τρανταχτό”. Ωραία η γραφή σας,γνήσια!!!
Πολύ περιγραφικό,με τις εικόνες του να ξετυλίγονται πολύχρωμες,μας έφτιαξε την ημέρα,”μπλεγμένο στα φύκια και ξυπόλητο στην άμμο”!!!!
Μαριάνθη έφτιαξες ένα καλοκαίρι τόσο αγαπησιάρικο! Αλητεύει, ξενυχτά, γράφει και σβήνει στην άμμο, χορεύει στα πανηγύρια, τριγυρνά ξυπόλητο απλώνοντας το λευκό του φως πάνω μας…γεμίζοντάς μας στιγμές που θα γίνουν γλυκές ηλιοκαμένες αναμνήσεις…
Μας έχει γίνει δύσκολο το φετινό καλοκαίρι…αναρωτιόμαστε αν θα μπορέσουμε να το απολαύσουμε έτσι ανέμελοι και γελαστοί…και πιεζόμαστε …μα το καλοκαίρι στην Ελλάδα και την απλότητα αυτής της χώρας δε μπορεί να την κλέψει κανείς ούτε να τη χωρέσει σε συμφωνίες…
Την καλημέρα μου!
Μαριάνθη πανέμορφο το ποίημα σου!!!
Έφερες πεταλούδες και καλοκαίρι στην καρδιά μας!!
Μελωδική η ψυχή σου!!!
Καλή σου ημέρα!!
Μα πόσο πιο αληθινό και παραστατικό θα μπορούσε να είναι το ελληνικό καλοκαίρι; Το καλοκαίρι της πατρίδας μας γιορτινό, ανέμελο, παιχνιδιάρικο, δροσερό, γευστικό, φωτεινό. Πόσο πιο υπέροχα θα μπορούσες να το κλείσεις στους στίχους σου; Νομίζω πως η πένα έατρεξε ξέγνοιαστη και με νάζι μας δώρισε έναν καλοκαιρινό θησαυρό!!!!!!!!!!!!!
Μαριάνθη Παπάδη
Με τόσο όμορφα λόγια που μου γράφετε,ένα αεράκι αισιοδοξίας γλυκόπνοο νιώθω παντού να φυσάει…την έχουμε ανάγκη την ανεμελιά κι όσο καθυστερεί, ας μας κρατήσουν συντροφιά κάποιες εικόνες που αποτυπώθηκαν στο χαρτί. Σας ευχαριστώ πολύ πολύ!
“νοτιάς ο αέρας που αναπνέει,
φως ανασαίνει άπλετο, λευκό,
μοιράζοντάς το σε παράθυρα ανοιχτά.”
Αυτό το φως κι αυτός ο φρέσκος, καθαρός νοτιάς που έχουμε τόση ανάγκη!
Γεμάτο θάλασσα, εικόνες κι αιγαιοπελαγίτικο φως κι αέρα, Μαριάνθη μου, πολύ όμορφο!
Και, βέβαια, ξέχασα να υπογράψω!
Μου αρέσει όμως, γιατί ξέρει ν’ αλητεύει,
κρυμμένο μες στα πράσινα τα φύκια,
νοτιάς ο αέρας που αναπνέει,
φως ανασαίνει άπλετο, λευκό,
μοιράζοντάς το σε παράθυρα ανοιχτά
Ναι !!! Αυτό είναι το καλοκαίρι! Κι εμείς έτσι θα το ζήσουμε. ‘Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό πάντα θα δραπετεύει.” όπως το καλοκαίρι δηλαδή…
Και βέβαια θα το ζήσουμε,Χριστίνα,γιατί το καλοκαίρι το δικό μας είναι μοναδικό…θα βρούμε τον τρόπο!!! Να είσαι καλά.
Υπέροχο Μαριάνθη! Συγχαρητήρια!!!!!!
Γεμάτο θάλασσα, εικόνες κι αιγαιοπελαγίτικο φως κι αέρα, Μαριάνθη μου, πολύ όμορφο!!!!! Θερμά συγχαρητήρια !!!!