28.12.2015

Κραυγάζω εν θερμώ

Δεν μοιάζει ήχος υποτονικός

κάθε άλλο θα έλεγες

αντί βουβός

Θα του έδινα ορισμό

κατεύθυνσης αριστερής

 

Συνήθεια καταγωγής παλιάς

από άνθρωπο δεσμώτη

μιας σπηλιάς

Αντίθετο μα και κοινό το σήμερα

Με τις πλατωνικές διηγήσεις

 

Να το εικονίσω αδύνατο

ένας λαιμός μονάχος του

στο τέντωμα του χρόνου;

Είναι ανοιχτός μα και κλειστός

πάντα ζεστός

 

Παίρνω σχοινί των καραβιών

δαγκάνες πλήθους καβουριών

να με πονέσω

Κραυγές να ρίξω στη στεριά

γιατί του κύματος την αύρα

δεν αντέχω.

 

Κι όταν η ανάσα μου λυγάει

γίνεται λιώμα υπομονής

ένα μου μένει

να γίνω δούλος της σιωπής

που βροντερή

χαράκωμα στα πέλαγα θα δίνει

 

Εμπνευσμένο από τον πίνακα της Δήμητρας Δήμου “Crave”

Crave

 

_

γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

με κοιτάς με ένα βλέμμα λυπημένο  με ρωτάς γιατί το δικό μου φαίνεται τόσο χαμένο… δεν έχω απαντήση σε αυτό, τέτοια εποχή σκόπευα να χαθώ· πονάω, μα ξέρω να το κρύβω δεν θέλω με τέτοια λόγια εσένα να θλίβω διψάω για ανακούφιση μα ο,τι κάνω είναι λίγο· φοβάμαι τον...

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Χρωστάει ένα «Σ’ αγαπώ», κατανυκτικά εξερχόμενη από τον Ναό, του Δεκαπενταύγουστου.   Βαδίζει, ρίχνει στη θυρίδα, γράμμα προς το Επέκεινα, κορμιά, ζαριά και τρένα, προσπερνούν, την τελευταία ελπίδα.   Κι όμως εκεί στις μεγαλουπόλεις, κρύβουν εκπλήξεις και γέφυρες, σε...

400TX

400TX

Πολλές φορές, αν θαρρείς πως είναι αλήθεια αυτό που ξεστομίζεις, ατενίζοντας τον θολό, μακρινό ορίζοντα που απλώνεται στο ενιαίο απογευματινό φως, με απόσταση που ίσως προβάλλεται, σε εύθυμο χάρακα σπουδαστή - αρχιτέκτονα, σχεδιάζοντας ο ίδιος με ακρίβεια κάτοψη ιερού...

3 σχόλια

3 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιώτη

    [….Κι όταν η ανάσα μου λυγάει

    γίνεται λιώμα υπομονής

    ένα μου μένει

    να γίνω δούλος της σιωπής

    που βροντερή

    χαράκωμα στα πέλαγα θα δίνει….]

    Συγκλονιστικοί στίχοι!!!θαυμάσιο ποιημα!!!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *