Μάτια καθρέφτης

Άλλη μια νύχτα απέραντη κι ατέλειωτη
εσύ έρχεσαι και φεύγεις σαν αόρατη σκιά
σκόρπιες οι λέξεις, απ’ το χρόνο ξεχασμένες
αραχνιασμένες στη βουβή μου μοναξιά

ραγισμένο γυαλί η καρδιά μου και τα όνειρά μου
κι εσύ κομμάτι απ’ τη ζωή μου σκορπισμένο
τη θλίψη πώς να την αντέξω και σε ποια γωνιά
της καρδιάς μου να κρυφτώ, σε ποιο δρομάκι ξεχασμένο

πώς να νιώσω την αυγή πως είμαι ζωντανή
ποιος θα ζεστάνει, ποιος θ’αγγίξει την καρδιά μου
τα δάκρυά μου ποιο χέρι θα σκουπίσει
πόσο ψυχρή στ’ αλήθεια είσαι μοναξιά μου…

_

γράφει η Ελένη Φλεμετάκη

Ακολουθήστε μας

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

    καλό και μελοποιήσιμο…αν επιτρέπει η δημιουργός το προσπαθούμε….

    Απάντηση
    • Ελένη Φλεμετάκη

      Σας ευχαριστώ πάρα πολύ….μέσα απ’την ψυχή μου…ιδιαίτερα γι’αυτό….με πάει πολλά χρόνια πίσω…είναι απ’αυτά που υπάρχουν στις κιτρινισμένες από το χρόνο σελίδες!!!!να είστε καλά,καλό μήνα…θα χαρώ πολύ!!!!!!!!

      Απάντηση
  2. ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

    εδω το λινκ από μια πρώτη προσέγγιση…(υπάρχει και πιο ελληνικού ρυθμού προσέγγιση,ίσως τη στείλω αργότερα)… https://yourlisten.com/nik1964/VlMDUwOW#

    Απάντηση
    • Ελένη Φλεμετάκη

      Είμαι η πλέον αναρμόδια να μιλήσω,αλλά νομίζω πως η πρώτη προσέγγιση είναι η καλύτερη….σας ευχαριστώ πολύ…καλή σας μέρα!!!!!

      Απάντηση
  3. ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

    στην τέχνη υπάρχει το αρέσει και δεν αρέσει…αν κρίνω από τον αριθμό ακροάσεων αρέσει το πρώτο μάλλον περισσότερο…για εμένα είναι ”παιδιά” ισότιμα….το πρώτο είναι πιο καθωσπρέπει και ρομαντικό και ταιριάζει περισσότερο στο πνεύμα της ιστοσελίδας…το δεύτερο είναι πιο λαϊκό και ”νταλκαδιάρικο”,δίνει δυνατότητες σε έναν αρμονίστα να αυτοσχεδιάσει (σαφώς περισσότερο απ’ότι κάνω εγώ) και φυσικά θα κάνει τον ποιητή να….ανατριχιάζει….για εμένα ευκολότερο εκτελεστικά και συνθετικά είναι το πρώτο…το δεύτερο θέλει ”ψυχή” και νταλκά…όποιο και αν αρέσει τελικά για μένα είναι ευχάριστο και ευχαριστώ που μου δώσατε ευκαιρία να δοκιμάσω και με τη δική σας ποίηση…(όποιος άλλος δημιουργός θέλει μελοποίηση ας μου το γνωστοποιεί μέσω email που το έχουν οι διαχειριστές και θα το δοκιμάζω)….

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου