Μέχρι να φύγεις – Θεώνη Μπριλή

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Σε ένα χωριό των Τρικάλων μεγαλώνουν ο Ερρίκος και η αδερφή του Κατερίνα, πλάι με τη Ναταλία και την μικρότερη αδερφή της Ευγενία. Η Κατερίνα και η Ναταλία είναι αχώριστες, όπως και οι γονείς τους, κάνουν κοινά σχέδια για το μέλλον, ονειρεύονται και ερωτεύονται, η Κατερίνα πλάι στον Αποστόλη και η Ναταλία πλάι στον Ερρίκο που αυτή η τροπή τον βρίσκει παντελώς ανυποψίαστο.

Η Κατερίνα παντρεύεται τον Αποστόλη και ζουν ευτυχισμένοι, όμως ο έρωτας της Ναταλίας και του Ερρίκου έχοντας περάσει από πολλά κύματα, γίνεται βορά των παθών τους και όχι μόνο και μένει μετέωρος. Η Ναταλία στα 32 της χρόνια μένει πλέον στην Αθήνα, εργάζεται ως μαία, διατηρεί σχέση με τον γοητευτικό 38χρονο μαιευτήρα Νίκο, ενόσω ο Ερρίκος εδώ και 8 χρόνια δραστηριοποιείται ως πολιτικός μηχανικός στο Ντουμπάι.

Αντιλαμβάνεστε ότι η ιστορία τους πορεύεται σε έναν δρόμο κακοτράχαλο, σε έναν δρόμο με πόνο, πίκρες, στέρηση αλλά και έρωτα που η φλόγα του ποτέ δεν έσβησε. Αντιλαμβάνεστε επίσης ότι η Ναταλία και ο Ερρίκος θα έπρεπε να είναι μαζί, μα δεν είναι και οι λόγοι είναι διάσπαρτοι μέσα στο βιβλίο και περιμένουν να τους ανακαλύψετε. Πριν αρχίσω να ξετυλίγω το κουβάρι της ζωής τους, θα σας προτείνω να καθίσετε αναπαυτικά, να απαλλαγείτε από περιττές σκέψεις και να απολαύσετε το υπέροχο αυτό βιβλίο που στο τέλος του θα σας καθηλώσει.

Τα συχνά ταξίδια της Ναταλίας για συνέδρια παρέα με τη Μαρία και την Αργυρώ, ένα εργαστήριο σαπωνοποιίας που αποφέρει καρπούς, ο Λουκάς που ερωτεύεται την ατίθαση Ευγενία και πασχίζει να είναι μαζί της, ένας εφιάλτης που επιστρέφει από το παρελθόν και το δωμάτιο του ξενοδοχείου με τον αριθμό 507, μας εισάγουν στην ιστορία και μας υπόσχονται ένα ταξίδι πολυποίκιλο.

Ο Ερρίκος για τη Ναταλία ήταν φίλος, σύντροφος μα πάνω από όλα εραστής. Ένας νέος παρορμητικός, ευέξαπτος και κοινωνικός, θα στοιχειώσει όλη της την ύπαρξη, θα ζήσει πλάι του μοναδικές στιγμές και η αόρατη κλωστή που τους ενώνει θα φτάσει στο όριά της πολλές – πολλές φορές.

Σειρά έχει μια τυχαία συνάντηση στο Λονδίνο, δυο εραστές υποταγμένοι στα ένστικτά τους, η ανταλλαγή γροθιών χρόνια πριν, η αλλόκοτη συμπεριφορά ενός απόμακρου και νευρικού πατέρα, ένα καλοκαίρι που έφερε τα πάνω κάτω, αλλά και μια γιαγιά βράχος και στήριγμα σε όλα, μα πιο πολύ στη νύφη της που υπεραγαπάει.

Κομμάτια από το παρελθόν θα αναμοχλεύονται με το παρόν, αλήθειες και μυστικά θα βλέπουν το φως και η Ελάτη θα αγκαλιάζει τους ήρωες του βιβλίου με έναν τρόπο μοναδικό και καταλυτικό τις περισσότερες φορές.

Ένα αποξενωμένο ζευγάρι που ποτέ δεν έζησε αρμονικά και ερωτικά, η απρόσμενη επίσκεψη στο Λονδίνο, η ιδιότυπη σχέση εχεμύθειας της Ευγενίας και του προστάτη της Ερρίκου, ένα τεράστιο μπουκέτο κατακόκκινα τριαντάφυλλα, ένα σμίξιμο τόσο επικίνδυνο που αγγίζει τα όρια του θανάτου, αλλά και η κατάθλιψη που φλερτάρει σθεναρά μια ύπαρξη της ιστορίας, δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.

 

…ζεις και χωρίς τον έρωτα…

 

Πως γίνεται να ζεις χωριστά από αυτόν που αγαπάς παράφορα;

Πως μπορείς να θάψεις εντός σου μυστικά που αν αποκαλυφθούν θα προκαλέσουν οργή και θύελλες;

Πως αποξενώνεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό;

Ποιος γονιός αποστασιοποιείται απέναντι στα παιδιά του;

Ποια γυναίκα υπομένει το μαρτύριο του παράνομου έρωτα στωικά και αμίλητα;

Πόσες τύψεις μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος έναντι του έρωτα; 

 

Πολλά τα ερωτήματα που γεννιούνται, ακόμη περισσότερα εκείνα που επωάζουν μα πιστέψτε με, οι απαντήσεις κρύβονται επιμελώς στο κείμενο και αδημονούν να αποκαλυφθούν.

 

…τα μάτια καμιά φορά βλέπουν αυτό που η λογική προστάζει να δουν…

 

Ακολουθεί το χοντρό δερματόδετο ημερολόγιο δώρο της Ιβέτ που φυλακίζει κάθε σκέψη της Ναταλίας, οι αποκαλύψεις που άλλες χαροποιούν και άλλες στοιχειώνουν, οι γέφυρες από την πλευρά του Ερρίκου, ένας γάμος και μια βάπτιση που σκορπούν χαρές ολούθε, δύο λιτά και κλασικά στην όψη δαχτυλίδια και ένα επεισόδιο που σκορπά οργή, μίσος τύψεις, άγχη, στενοχώρια, ψέματα που αποκαλύπτονται, μπερδέματα και άτακτες φυγές.

   

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Θεώνης Μπριλή, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…οι σχέσεις των ανθρώπων στηρίζονται στην εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την εκτίμηση. Ο έρωτας έρχεται και παρέρχεται! Δεν αρκεί για την ευτυχία των ανθρώπων…

 

Η ρότα της ιστορίας αλλάζει και πάλι. Εκεί που όλα είχαν βρει τον δρόμο τους, οι ζωές τους σαν φτερά στον άνεμο χάνονται και αναζητούν πρόσφορο έδαφος για να ξαποστάσουν. Οι μάσκες πέφτουν, αθώες ψυχές θυσιάζονται στον βωμό του έρωτα, άνθρωποι χάνουν την ψυχή τους και κάτι λίγοι δυνατοί αποφασίζουν να στηρίξουν όπως μπορούν τους υπολοίπους.

Λίγο πριν πέσει η αυλαία θα διαβάσουμε για έναν εγκλεισμό σε ψυχιατρείο, για μια τελετή που έλαβε χώρα από απόσταση, για έναν περίπατο χωρίς παπούτσια μόνο με κάλτσες, για το ένστικτο μιας μάνας που είναι αλάνθαστο, αλλά και για τη δύναμη που διαθέτει ο άνθρωπος και μπορεί μ’ αυτή να κινήσει ακόμα και βουνά.

Δεν θα προβώ σε περαιτέρω αποκαλύψεις. Θα σας αφήσω να βρεθείτε μπροστά στο μεγαλείο του επίλογου του βιβλίου και μόνοι σας να βιώσετε τη χαρμολύπη που εκπέμπουν οι λέξεις.

 

Θα κλείσω με τη φράση του βιβλίου που τελικά θα πρέπει να αποτελεί για όλους μας εφαλτήριο, και πιο πολύ για τους ήρωες της ιστορίας …το αύριο ξημερώνει κάθε μέρα και σε καλεί να το ακολουθήσεις όπως μπορείς, είσαι δεν είσαι έτοιμος… 

 

 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:

Aκόμα και να πονέσεις, μην φοβηθείς, σημαίνει πως είσαι ζωντανός και παλεύεις, δοκιμάζεσαι. Μην σκέφτεσαι μοναχά τον πόνο, αλλά και την ευτυχία που διαβάζεις στο πρόσωπο του άλλου όταν είστε μαζί.

Ο Ερρίκος και η Ναταλία μεγάλωσαν από παιδιά μαζί. Μοιράζονταν τα καλοκαίρια τους και στην πορεία της ζωής τους τον έρωτα. Έναν έρωτα δυνατό, που όμως έπρεπε να μείνει κρυφός, γιατί υπήρχαν μυστικά, που αν έβλεπαν το φως της αλήθειας, θα γκρέμιζαν συθέμελα τις ζωές αγαπημένων τους προσώπων. Γι’ αυτό έπρεπε να τραβήξουν δρόμους διαφορετικούς, να ξεχάσουν. Όμως η φωτιά που σιγοκαίει δεν θέλει και πολύ για να δυναμώσει, ένα φύσημα του ανέμου φτάνει…

Εννέα χρόνια μετά, μια τυχαία συνάντηση θα τους φέρει ξανά αντιμέτωπους με αυτό που ελπίζουν και φοβούνται περισσότερο, με την αγάπη τους. Γιατί τα αισθήματα των ανθρώπων δεν χάνονται ποτέ, αν είναι αληθινά. Ο Ερρίκος με τη Ναταλία θα παλέψουν για άλλη μια φορά να ακολουθήσουν το ξημέρωμα μιας νέας ζωής και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο είναι αυτή που θα τους δώσει τη δύναμη να αντέχουν… Γιατί το αύριο ξημερώνει κάθε μέρα και σε καλεί να το ακολουθήσεις, είσαι δεν είσαι έτοιμος.

 

Το για πάντα δεν υπάρχει. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές, σχέσεις και αισθήματα, που διαρκούν παντοτινά…

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου.

Η Θεώνη Μπριλή ζει στην Αθήνα. Τον ελεύθερο χρόνο της τον μοιράζεται με ανθρώπους που αγαπά, ενώ απολαμβάνει να δραπετεύει πλάθοντας ιστορίες ή διαβάζοντας άλλες αγαπημένων συγγραφέων.

 

Έργα της ιδίας: «Τι είναι έρωτας ζητάς να μάθεις» και συμμετοχή στο συλλογικό «Οίκος…Νυφικών».

 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΞΗ.

 

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Οι ιέρειες της Εκάτης

Οι ιέρειες της Εκάτης

Οι ιέρειες της Εκάτης Παναγιώτης Χανός Εκδόσεις ANUBIS - γράφει η Βάλια Καραμάνου - Εκάτη: η ιέρεια του σκότους, της νύχτας, της μαγικής εσωτερικής μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου, ενός ολόκληρου κόσμου που διαβαίνει το μονοπάτι του Σκότους προκειμένου να αναδυθεί στο Φως....

Με λένε Ιούλιο Βερν, της Μαριέττας Κόντου

Με λένε Ιούλιο Βερν, της Μαριέττας Κόντου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ο Ιούλιος Βερν (1828-1905) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα περιπετειώδη μυθιστορήματά του που ταξίδεψαν γενιές και γενιές αναγνωστών σε μακρινούς και φανταστικούς τόπους. Η Μαριέττα Κόντου κάνει κάτι πρωτοποριακό: αφηγείται τα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά
Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά

Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά

Γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης

Βιβλιοκριτικές
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου