Ο Καρυωτάκης επισκέπτεται την Πολυδούρη στο Νοσοκομείο “Σωτηρία” που νοσηλεύεται για φυματίωση. Αμέσως μετά τη συνάντησή αυτή γράφει το ποίημα «Γυρισμός» του οποίου η τελευταία στροφή θεωρείται από τις ωραιότερες που έχει γράψει η ποιήτρια.

ΓΥΡΙΣΜΟΣ

Ήρθες! ήρθες! πλημμύρισε η χαρά μου
κ’ η λαχτάρα με σφίγγει να με πνίξη.
Ήρθες, όσο κι’ αν μάκρυνεν ο χρόνος,
ο ίδιος χρόνος την πόρτα σούχει ανοίξει.

Ψυχή μου, γιατί μένεις λυπημένος;
Κυττάς το μαρασμό που μ’ έχει ντύσει
σαν την ομίχλη τη δειλινή ώρα;
Θες να σου πω το πως μ’ έχει απαντήσει;

Μα τι σημαίνει. Φαίδρυνε τα χείλη
στης πάναγνης χαράς μου το μεθύσι.
Τι σημαίνει πως ο χειμώνας ήρθε
πριν τίποτε για μένανε ν’ ανθίση.

Τώρα πια, όπως άλλοτε, δε θέλω
εύοσμα άνθη απ’ τα νεανικά σου χέρια.
Είμαι σεμνή. Με κάθαρεν η αγάπη
απ’ τα στολίδια, δες, μ’ έγδυσε πλέρια.

Κύττα πως αγωνίζεται η ψυχή μου
τα στέρεα της ζωής δεσμά να λύση.
ανέσπερον αστέρι να προφτάση
το αργυρό μέτωπό σου να φιλήση.

Για τη βιογραφία της καντε κλικ εδώ.

Επιμέλεια κειμένου: Έλενα Κορδέλλα