![]() |
ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ |
_________________________________
Μητέρα, μη μου κρατάς το χέρι.
Ξεδίπλωσα τα φύλλα
της καρδιάς στον κόσμο ετούτο,
πληγώθηκα, έμαθα. Μεγάλωσα.
Εσύ ακόμη μου κρατάς το χέρι
και χτενίζεις τα μαλλιά μου.
Ακόμη με ρωτάς,
τι κάνω, πως περνώ, αν πονάω.
Δεν κουράστηκες; Μεγάλωσες.
Μητέρα μη μου κρατάς το χέρι.
Συθέμελη είσαι μέσα μου,
βράχος κι ατσάλι.
Γερές οι βάσεις, οι τοίχοι όρθιοι.
Μόνο η στέγη στάζει ευαισθησία.
και πρέπει να την κλείσω, με υγραίνει.
Μητέρα, μη φοβάσαι για μένα,
αντέχω στη φθορά του χρόνου.
με πότισες με αλήθεια από το γάλα σου.
Πήρα το κύτταρο απ’ το δέρμα σου,
το αίμα από το αίμα σου.
Μητέρα, μη μου κρατάς το χέρι.
Τώρα πια, εγώ είμαι η μήτρα
που επωάζει τις αξίες που έσπειρες.
___________________________________
ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗ___ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
___________________________________
Πανέμορφα λόγια συγκινητικα… Να στε καλά..
Σας ευχαριστώ πολύ.
Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!
Πολύ όμορφο Ελένη!!!
Ευχαριστώ πολύ 🙂