τοβιβλίο.net για πρώτη φορά παρουσιάζει το νέο δίσκο υπό τον τίτλο “Μια κονδυλιά στην άμμο” με δημιουργίες σε μουσική του Παναγιώτη Λιανού και στίχους του Βασίλη Πουλημενάκου ενώ στην εκτέλεση συμμετέχει το γκρουπ των “Συν-Πλην” και ο Κώστας Παρίσης από τα “Υπόγεια Ρεύματα”. Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Παναγιώτη Λιανό ενώ σε δυο από τα τραγούδια από κοινού με τον Κώστα Παρίση. Ερμηνεύουν η Μαίρη Αθανασίου από τους “Συν-Πλην”, ο Κωνσταντίνος Δώρας, ο Κώστας Γαλίτης και παιδική χορωδία σε διεύθυνση Ράνιας Ααρών, καταθέτοντας αποφασιστικά θέση και άποψη.
Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν στο Studio Artracks, συνεχίσθηκαν και ολοκληρώθηκαν με τις τελικές μίξεις -mastering στο Studio Praxis. Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2013 ενώ τα τραγούδια έχουν ανέβει και στο διαδίκτυο.
Ο δίσκος με τίτλο “Μια κονδυλιά στην άμμο” είναι ο τίτλος ενός μουσικού ταξιδιού που αποτελείται από 6 ξεχωριστά αλλά και αλληλένδετα τραγούδια σε ρυθμούς ποπ & ροκ αλλά και μπαλάντες.
Τα τραγούδια:
1. Πες μου την ώρα
2. Μια κονδυλιά στην άμμο
3. Απόψε γίνε θάλασσα
4. Μια συννεφιά…
5. Αναβοσβήνει ο Ουρανός
6. Ακόμα βρέχει
Όλα τα τραγούδια μπορείτε να τα βρείτε στην προσωπική σελίδα του Βασίλη Πουλημενάκου στο Reverbnation κάνοντας κλικ εδώ.
Ο Βασίλης Πουλημενάκος, στιχουργός του δίσκου, ανοίγει την καρδιά του για τοβιβλίο.net στους ακροατές και αναγνώστες του.
“Αφού ευχαριστήσω για τη φιλοξενία “το βιβλίο”, με μεγάλη μου χαρά να μιλήσω για τον δισκο αυτό. Σκοπός της δουλειάς μας ήταν από την αρχή δημιουργικός. Να φτιάξουμε κάτι όμορφο και ποιοτικό μουσικά όπως το θέλαμε χωρίς παρεμβάσεις τρίτων αλλά και πιέσεις χρόνου. Και τελικά να το παρουσιάσουμε σαν ένα σύνολο που θα άξιζε να το μοιραστούμε με το κοινό. Με υπομονή και συνεχή προσπάθεια τα καταφέραμε και αφού εγκρίναμε εμείς το αποτέλεσμα, τώρα το προσφέρουμε στον κόσμο.
Να σημειώσω ότι συγχρόνως με τη δημιουργία των τραγουδιών στήθηκε σιγά σιγά και ένα μουσικό γκρουπ οι “Συνπλην” από τον Παναγιώτη Λιανό, την τραγουδίστρια Μαίρη Αθανασίου και άλλους καλούς μουσικούς που παίζουν ζωντανά τα τραγούδια μας ανάμεσα σε γνωστά κομμάτια έντεχνης ελληνικής μουσικής.
Σαν στιχουργός των τραγουδιών ερέθισμά μου ήταν η ίδια η ζωή κι αυτή η γοητεία του φθαρτού της, ήταν η ίδια η ανάγκη για έκφραση και προβολή ανθρώπινων και πηγαίων συναισθημάτων, πολύτιμα συνοδευτικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Και την έμπνευση τη βρίσκεις παντού. Αρκεί να είσαι έτοιμος εκείνη τη στιγμή να την μετατρέψεις σε λέξεις.
Η προσπάθεια η συνολική της δημιουργίας των τραγουδιών κράτησε περίπου δύο χρόνια και το πρώτο τραγούδι ήταν και το πρώτο του δίσκου το “Πες μου την ώρα” και όχι τυχαία αφού σηματοδότησε και την αρχή της δουλειάς μας με τον Παναγιώτη Λιανό.
Βιώματα και προσωπικά στοιχεία πάντα υπάρχουν σε ένα τραγούδι όπως και σε ένα βιβλίο από ένα συγγραφέα. Ο στιχουργός καταθέτει κάτι από τον εαυτό του και για όποιον θελήσει να κερδίσει το ρόλο του δημιουργού έξω από την προσωπικότητά του, το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό. Ο συνθέτης παρότι δεν γράφει τους στίχους, γεμίζει αντίστοιχα από τις λέξεις και τις εκφράζει με μουσική, οι δρόμοι είναι ίδιοι αλλάζει μόνο το μέσο.
Πολλές φορές δεν ενεργούμε όπως θα θέλαμε ή όπως σκεφτόμαστε. Η ταύτιση σκέψεων με ενέργειες είναι δύσκολη γιατί στη καθημερινότητα συνυπάρχουν πολλές καταστάσεις που τις επηρεάζουν.
Οι στίχοι γράφτηκαν σε μία περίοδο παρόμοιας ψυχολογίας και παρότι είναι φωτεινοί κι αισιόδοξοι, υπάρχει όντως μια πινελιά μελαγχολίας. Αυτό συμβαίνει γιατί τίποτα στον κόσμο δεν χαρίζεται τόσο απλόχερα, αυτό υποδηλώνει η αίσθηση αυτή, αν κάτι κερδίζεις είναι γιατί από κάπου αλλού κάτι χάνεις για να υπάρχει ισορροπία.
Ο τίτλος του cd “Μια κονδυλιά στην άμμο” επιλέχθηκε από τον τίτλο ενός από τα τραγούδια μας γιατί υπογραμμίζει τη μοναδική δύναμη του ανθρωπου να γοητεύει αιώνια, χαράζοντας στην άμμο του προσωρινού.”
Βασίλης Πουλημενάκος:
“…ερέθισμά μου ήταν η ίδια η ζωή κι αυτή η γοητεία του φθαρτού της, ήταν η ίδια η ανάγκη για έκφραση και προβολή ανθρώπινων και πηγαίων συναισθημάτων, πολύτιμα συνοδευτικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Και την έμπνευση τη βρίσκεις παντού. Αρκεί να είσαι έτοιμος εκείνη τη στιγμή να την μετατρέψεις σε λέξεις.”
Ο Παναγιώτης Λιανός, συνθέτης και παραγωγός του cd “Μια Κονδυλιά στην Άμμο” απαντάει στις ερωτήσεις του βιβλίου.net
Πρώτα απ’ όλα θα θέλαμε μια σύνοψη της δημιουργίας σας και το τι αυτή αντιπροσωπεύει για εσάς.
Το έργο «Μια Κονδυλιά στην Άμμο» είναι μια συλλογή 6 τραγουδιών σε στίχους του Βασίλη Πουλημενάκου και μουσική δική μου, κινούμενα στον χώρο του έντεχνου rock και της μπαλάντας. Παράλληλα, υπάρχουν και κάποια ακούσματα περισσότερο σύγχρονα. Αποτελεί την πρώτη δισκογραφική απόπειρα, με ίδια μέσα. Είναι η πρώτη επικοινωνία με το κοινό και ευελπιστούμε να βρει την ανταπόκριση που της ταιριάζει.
Ποιο ήταν το ερέθισμα και ποια η έμπνευση;
Ως έμπνευση λειτούργησαν οι ίδιοι οι στίχοι του Βασίλη, με τον λυρισμό και τον ρομαντισμό που τους διακατέχουν, οι οποίοι «ήλθαν και έδεσαν» με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και παράγω την μουσική. Η απόφαση όμως για όλο αυτό το δημιούργημα προήλθε μέσα από διεργασίες και προτροπές πολύ οικείων ανθρώπων, οι οποίοι πίστεψαν στη δουλειά μου και με παρότρυναν να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου για την παραγωγή ενός δίσκου.
Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για να ολοκληρωθεί το έργο, ήταν κάτι που δουλευόταν στο μυαλό για χρόνια ή η έμπνευση της στιγμής το έκανε να δημιουργηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα;
Η δουλειά αυτή αποτελεί το καταστάλαγμα μιας προσπάθειας που έχει ξεκινήσει από το 2010 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2012. Κάποιες συγκυρίες με οδήγησαν στο να συναντήσω τον Βασίλη και έπειτα την Κατερίνα Τεμπέλη, με τους οποίους ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι, για να φτάσουμε σήμερα στο αποτέλεσμα αυτό. Τα κομμάτια έχουν τύχει μεγάλης επεξεργασίας από την στιγμή που συνελήφθησαν μέχρι το σημείο να γίνουν ολοκληρωμένα τραγούδια. Η συμβολή του Κώστα Παρίση ήταν, επίσης, καθοριστική, καθώς με κατεύθυνε σε όλη την διαδρομή της ηχογράφησης, στο να αποφεύγω, όσο το δυνατόν περισσότερο τις «κακοτοπιές» στον δαιδαλώδη δρόμο της παραγωγής ενός μουσικού cd.
Πόσο επηρέασε ο χαρακτήρας σας το έργο και πόσο τα ακούσματα που έχετε;
Θεωρώ ότι τα κομμάτια αυτά εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία από τον χαρακτήρα μου, αλλά και τα ακούσματα που έχω από μικρός. Ακούσματα από ολόκληρη την γκάμα της ελληνικής μουσικής (από ρεμπέτικα μέχρι ροκ), αλλά και της διεθνούς μουσικής (από εμπορική μέχρι ethnic). Η μελωδία επικρατεί σε σχέση με τον ρυθμό, ποτέ όμως σε βάρος του. Πρόκειται για μια εναλλαγή έντονων και ήσυχων στιγμών, πάντα μέσα από τον μανδύα του έντεχνου. Το ότι πήρε τόσο χρόνο η παραγωγή, νομίζω ότι σχετίζεται και με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την εξέλιξη των πραγμάτων: αργά, αλλά σταθερά.
Αυτά αντανακλώνται μέσα στο cd ή έχετε επιλέξει κάτι καινούριο δοκιμάζοντας ενδεχομένως νέα πράγματα και προσεγγίσεις στη μουσική;
Νομίζω ότι μέσα από ένα προσεκτικό άκουσμα μπορεί κανείς να εντοπίσει αρκετά στοιχεία από τις επιρροές που ανέφερα προηγουμένως. Ωστόσο, το δύσκολο είναι πάντοτε να μπορέσει κανείς να παντρέψει όλα αυτά τα στοιχεία σε κάτι καινούργιο, ενδιαφέρον και ωφέλιμο για το κοινό. Πιστεύω ότι, έως ένα βαθμό η «Κονδυλιά» το κατορθώνει αυτό, να δώσει δηλαδή έναν ήχο και ένα αποτέλεσμα που δεν αναπαράγει απλώς προγενέστερες δουλειές, αλλά προτείνει ένα νέο άκουσμα στον χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, στα μέτρα βέβαια που της αρμόζουν…
Υπάρχουν προσωπικά στοιχεία κι αν ναι, αυτά είναι έντεχνα κρυμμένα ή φαίνονται και στον πιο αδαή;
Θα έλεγα ότι κυρίως στο ομώνυμο τραγούδι φαίνονται αρκετά οι rock επιρροές μου, ενώ και στο «Ακόμα Βρέχει» μπορεί κανείς να διακρίνει την επίδραση που έχουν τα κλασσικά ακούσματα στον τρόπο που δημιουργώ ένα τραγούδι. Επιπλέον, το χριστουγεννιάτικο («Αναβοσβήνει Ο Ουρανός») αντικατοπτρίζει την μεγάλη αγάπη που έχω για τα χορωδιακά άσματα. Στο «Απόψε Γίνε Θάλασσα» καταφέραμε, μαζί με τον Κώστα και τον Δημήτρη Καζάνη, που παίζει το βιολί, να δώσουμε την έντεχνη χροιά που έψαχνα και για την οποία είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που υπάρχει σε αυτό το κομμάτι. Όπως λέει και ο Κώστας, πρόκειται για ένα esthete τραγούδι, πολύ τρυφερό και μελωδικό. Στο «Πες Μου Την Ώρα» έχουμε δημιουργήσει ένα τραγούδι με έντονα ποπ-ροκ στοιχεία. Τέλος, στην «Συννεφιά…» φαίνονται οι επιρροές που έχω από περίπλοκες ενορχηστρώσεις.
Γιατί επιλέχτηκε ο τίτλος της «Κονδυλιάς» και για τίτλος του cd;
Θεωρήσαμε με τον Βασίλη ότι έχει κάτι το ιδιαιτέρως ποιητικό, αλλά και συμβολικό ταυτόχρονα: υποδηλώνει το εφήμερο και το απροσέγγιστο συνάμα. Εξάλλου, και ο Στρατής Ζαχαρέλλης με την εικαστική επεξεργασία του εξώφυλλου κατάφερε να αποδώσει απολύτως αυτή την αισθητική. Θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή για να δώσουμε έναν συνολικό τίτλο στο έργο μας.
Πως ήταν η συνεργασία με τους άλλους συντελεστές;
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να αναφέρω αρκετούς ανθρώπους που συνέβαλαν αποφασιστικά για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Πέρα από τον Βασίλη, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε τους στίχους του, χρειάζεται να μιλήσω για την Κατερίνα Τεμπέλη, η οποία συνέβαλε αποφασιστικά στις αρχικές ηχογραφήσεις αποδίδοντας τα τραγούδια και κάνοντας εποικοδομητική κριτική. Με τον Βασίλη και την Κατερίνα αισθάνομαι ότι μας δένει αυτή η δουλειά, όσο τίποτε άλλο. Στην συνέχεια, ήλθε το studio: πρώτα, ο Γιώργος στο Artracks και ύστερα, ο Κώστας Παρίσης στο Praxis, για τον οποίο έχω ήδη αναφερθεί πόσο πολύτιμη ήταν η συμβολή του στην πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος. Έπειτα, ήλθε στην παρέα η Μαίρη Αθανασίου, η οποία ερμήνευσε με την ζεστή, βαθιά φωνή της τα κομμάτια μας και αυτή την στιγμή είναι η φωνή των Συν-Πλην, της μπάντας που δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει αυτή την προσπάθεια. Τα υπόλοιπα μέλη είναι ο Αντώνης Τσάτσης στα τύμπανα και κρουστά, ο Δημήτρης Κομματάς στο μπάσο και ο Δημήτρης Καζάνης στο βιολί και στα πλήκτρα, όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί, νέοι στην ηλικία και πολλά υποσχόμενοι. Αξίζει να μνημονευτεί η συμβολή του Γιώργου Μπονάτσου στην ηχογράφηση των κομματιών, ο οποίος έπαιξε τύμπανα πριν έλθει ο Αντώνης στο σχήμα και που τώρα βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Επίσης, η Ράνια Ααρών, η οποία μας εμπιστεύτηκε την χορωδία με τους μαθητές της, ώστε να υλοποιήσουμε το «Αναβοσβήνει Ο Ουρανός» και έπαιξε κλασσικό πιάνο στο «Ακόμα Βρέχει». Τέλος, ο Κωνσταντίνος Δώρας και ο Κώστας Γαλίτης, δυο έμπειροι τραγουδιστές μας εμπιστεύτηκαν, ώστε να συμμετάσχουν σε δυο τραγούδια, καταθέτοντας τις γνώσεις και την εμπειρία τους στην κοινή αυτή προσπάθεια. Η συνεργασία μου με όλους αυτούς τους μουσικούς ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, από την οποία θεωρώ ότι κέρδισα πρώτα ως άνθρωπος και δεύτερον, ως συνθέτης και παραγωγός αυτού του έργου. Ελπίζω ο δίσκος «Μια Κονδυλιά στην Άμμο» να βρει απήχηση ανάμεσα στο μουσικόφιλο κοινό και να προσφέρει όμορφες στιγμές ψυχαγωγίας μέσα στη δύσκολη περίοδο που όλοι ζούμε.
Η σημαντική ομάδα των μουσικών που συμμετείχαν στις ηχογραφήσεις ήταν:
Ράνια Ααρών: Πιάνο
Δημήτρης Καζάνης [Συν-Πλην]: Βιολί, πλήκτρα
Δημήτρης Κομματάς [Συν-Πλην]: Μπάσο
Παναγιώτης Λιανός [Συν-Πλην]: Κιθάρα, πλήκτρα
Γιώργος Μπονάτσος: Τύμπανα
Κώστας Παρίσης [Υπόγεια Ρεύματα]: Κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, στην ομάδα που με αυτή την εξαιρετική δουλειά, εγκαινίασε και επισήμως το tovivlio.net “ΜΑΣ” καλή συνέχεια και καλή επιτυχία!
Καλή μάγισσα Άιναφετς, θα πρέπει να σου στείλω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλη τη βοήθεια που μου παρείχες όσο έχτιζα σιγά σιγά αυτό το δικτυακό τόπο!
Καλή συνέχεια σε όλους.
Kαλη επιτυχια στην προσπαθεια σας!!!!
Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτά τα τραγούδια καταθέτουν Ψυχή και τους αξίζει κάθε επιτυχία!
Παναγιώτη, Βασίλη.. καλοτάξιδο!
Παναγιώτη, περιττό να πω ότι με συγκίνησαν τα όσα είπες.. Σ’ ευχαριστώ πολύ!
Κώστα, πολύ μου άρεσε ο τρόπος που το παρουσίασες. Νομίζω ότι θα περνάω συχνά από ‘δω. 🙂
Κατερίνα, τα συγχαρητήρια νομίζω πως ανήκουν στους δημιουργούς!
Θα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος αν γίνεις θαμώνας του ‘βιβλίου’ γιατί η κριτική ματιά σου είναι πάντα ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη.
Ίσως το πιο όμορφο σε αυτή τη δουλειά ήταν η συνεργασία τόσων ανθρώπων, ο καθένας βάζοντας τις δικές του ιδέες και εμπειρίες. Στο κέντρο βέβαια ο Παναγιώτης Λιανός, που έπρεπε να συντονίσει και να πάρει το καλύτερο σαν ανθό, για τον τελικό σκοπό. Μου άρεσε πολύ η συνέντευξή του Παναγιώτη, γεμάτη και αληθινή.
Καλοτάξιδο να είναι Κατερίνα και αυτό και ό,τι ακολουθήσει ας είναι όμορφα, προσωπικά δεν γίνεται να ξεχάσω ποτέ την βοήθειά σου σε όλο αυτό που έγινε και στα φωνητικά και με τις εμπειρίες, προτάσεις σου.
Κώστα κι εσυ με την πρώτη παρουσίαση του δίσκου την τόσο πλήρη και ποιοτική, έγινες ένας κρίκος αυτής της προσπάθειας. Σε ευχαριστώ από την πλευρά μου και σε συγχαίρω για το άρθρο.
Καλοτάξιδο και το λογοτεχνικό σου στέκι!
Βασίλη σε ευχαριστώ για τις ευχές και να ξέρεις πως είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που συνέβαλα κι εγώ έστω και λίγο στην πολύ αξιόλογη προσπάθειά σας. Καλή συνέχεια να έχετε κι εύχομαι να μας χαρίσετε κι άλλες όμορφες δημιουργίες.
Καλή αρχή και από μένα, vivlio! Εύχομαι πολλά ταξίδια και πολλούς όμορφους λογοτεχνικούς και καλλιτεχνικούς προορισμούς! Ευχαριστούμε και για την τιμή να είμαστε ανάμεσα στις πρώτες παρουσιάσεις…
Παναγιώτη σε ευχαριστώ για τις ευχές αλλά και για τη συμμετοχή σας στο ‘βιβλίο’.
Εύχομαι να είναι καλοτάξιδα τα τραγούδια σας και να φτάσουν πιο πέρα κι από τα όνειρά σας.
Το είχα πει και στο blog του Βασίλη , το λέω και εδώ γιατί το καλό αξίζει να χιλιοειπωθεί, ότι η δουλειά του είναι εξαιρετική .Τόσο οι στίχοι , όσο η μελωδία αλλά και η ερμηνεία πραγματικά σε ταξιδεύουν.
Καλή επιτυχία σε αυτήν την εξαιρετική προσπάθεια που κάνατε και ελπίζω το βιβλίο σας να έχει καλή και πολλή συνέχεια.
Ευχαριστούμε Μελίτα για τα τραγούδια κι όσα όμορφα μας γράφεις. Είσαι καλλιτεχνική και συγγραφική φύση και την γνώμη σου την ξεχωρίζω! Καλή συνέχεια και σε σένα!
“Πες μου την ώρα που γυρνάς/τα καλοκαίρια/για να σε ψάξω τις βραδιές/μέσα στ’ αστέρια…”
Και μόνο αυτοί οι στίχοι είναι αρκετοί για να σε παρακινήσουν να ακούσεις όλο το cd!
Συγχαρητήρια, φίλοι μου, και νάστε καλά για το πολύ όμορφο και ποιοτικό άκουσμα
Ειλικρινά ντρέπομαι να πω ότι δεν έχω λόγια να εκφράσω όσα μου είπαν τα υπέροχα μουσικά κομμάτια και οι φωνές που τα απέδωσαν. Ντρέπομαι γιατί υποτίθεται ότι γράφω – υποτίθεται λέω- και τώρα που μου χρειάζονται λέξεις δεν τις έχω. Φτωχά- φτωχά μπορώ να πω ότι τα άκουσα με συγκίνηση και περηφάνια θα λεγα γιατί βρισκόμουν εδώ μέσα αλλά και γιατί η μουσική, η υπέροχη δουλειά αυτή είμαι βέβαιος ότι θα αποκτήσει φτερά να ταξιδέψει παντού. Σας το εύχομαι ολόψυχα.
Ας βάλω και μια προσωπική νότα (όχι μουσική) μια από τις φωνές που συμμετείχαν επειδή μου είναι γνωστή με έκανε περήφανο που με έχει φίλο της. Όσο για την τον Κώστα τον Θερμογιάννη ότι και να πω για τις πρωτοβουλίες του λίγο θα είναι.
Να σαι καλά Βάσω ! Αυτοί οι στιχοι και η πρώτη μελοποίηση που έγινε με τη συμμετοχή του Κωνσταντίνου Δώρα στη φωνή ήταν η αρχή της προσπάθειάς μας, το έναυσμα για τη συνέχεια. Το πιο όμορφο όμως όπως ξαναέγραψα ήταν το ταξίδι, η συνύπαρξη και συνδημιουργία με τόσους ταλαντούχους ανθρώπους.
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια Χριστόφορε! Όταν η κατάθεση ψυχής είναι αυθόρμητη, τότε συγκεντρώνεται συγκίνηση και περηφάνεια σε πολλούς.Δεν θα μπορούσε να βγει το cd αν δεν καταθέτανε τον καλύτερο από τον εαυτό τους όλοι οι συμμετέχοντες και όσοι ήταν μπροστά και όσοι πιο μακριά από τα μικρόφωνα σαν μια σκυταλοδρομία δημιουργική με γνώμονα το αρμονικότερο αποτέλεσμα.
Σε μια εποχή τραγική,
χαμογελά μια αίσθηση μαγική.
Λόγια γλυκά, ήχοι απαλοί
όλα μαζί, μια αγνή, καθάρια, απλή
ανόθευτη κατάθεση ψυχής.
Ένα άγγιγμα, μια κονδυλιά ζωής.
Με όμορφα ποιητική διάθεση η απάντηση και το άγγιγμα το δικό σου! Σε ευχαριστώ Λίλιαν!