Σήμερα όλη μέρα ψάχνω μια λέξη. Όπως όταν ντύνεσαι για να πας σε ραντεβού και ξαφνικά κάτι λείπει. Μια ζώνη, ένα μαντίλι, ένα κόσμημα. Αισθάνεσαι ότι όλα θα πάνε στράφι αν δεν το βρεις. Ότι όλα θα καταλήξουν σε μια οικτρή αποτυχία. Ότι θα χαθεί η σαφήνεια της εικόνας που θέλεις να δώσεις. Ότι θα υπάρξει λάθος επικοινωνία. Έτσι το κείμενο μου παραμένει ανενεργό. Ανήμπορο να διαβαστεί. Ασαφές και δυσνόητο εξαίτιας μιας και μόνο λέξης. Ανυπεράσπιστο. Αναξιόμαχο. Όπως ένα όπλο χωρίς επικρουστήρα.
Στο μεταξύ ο χρόνος τρέχει. Υπάρχει προθεσμία στη δημοσίευση. Το κείμενο μπορεί να περιμένει αλλά όχι ο εκδότης. Ούτε ο αναγνώστης. Το αστείο, είναι ότι γνωρίζω το νόημά της. Η ειρωνεία, ότι συγκέντρωσα σχεδόν όλα τα συνώνυμα της, για να διαπιστώσω, ακόμα μια φορά ότι τελικά δεν υπάρχουν συνώνυμα. Κάθε λέξη γεννήθηκε για να εκφράσει κάτι διαφορετικό, ακόμα κι αν το νόημα είναι πολύ κοντινό μ’ αυτό μιας άλλης λέξης. Κάθε λέξη έχει τη δική της ζωή και το δικό της δαχτυλικό αποτύπωμα. Βρίσκομαι όμως πολύ κοντά. Είμαι σίγουρος ότι θα την αναγνωρίσω μόλις τη δω. Μόλις την ακουμπήσω. Και μόλις τη βρω θα ξεκλειδώσει το νόημα. Το κείμενο μου θα γίνει σαφές. Θα ζωντανέψει. Θα ενηλικιωθεί. Θα μιλήσει.
Θα μπορούσα, βέβαια, να το δημοσιεύσω και με μια παραπλήσια λέξη, αλλά είμαι βέβαιος ότι η λάθος λέξη θα γίνει αμέσως αντιληπτή. Ο αναγνώστης θα αισθανθεί δυσφορία, όπως στον έρωτα ο εραστής, από μια δυσάρεστη μυρουδιά, μια λάθος αναπνοή ή ένα λάθος άγγιγμα. Δεν θα το κάνω. Θα βρω τη άτιμη αυτή λέξη με κάθε θυσία ακόμα κι αν ακόμα κι αν…
Μα πού στην ευχή κρύβεται αυτή η λέξη;
_
γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος
” Η ειρωνεία, ότι συγκέντρωσα σχεδόν όλα τα συνώνυμα της, για να διαπιστώσω, ακόμα μια φορά ότι τελικά δεν υπάρχουν συνώνυμα.”…
Γνώριμο το συναίσθημα αυτό. Να νιώθεις τι θες να πεις, να υπάρχουν ένα σωρό λέξεις ταιριαστές αλλα τελικα να διαπιστώνεις οτι για τούτο που νιώθεις δεν έχει φτιαχτεί τελικά λέξη… Φτωχό το συναισθηματικό μας λεξιλόγιο…
”Κοντεύει έξι, ας πούμε συτή τη ΛΕΞΗ, στα χείλη έχει μπλέξει….”
Και αν μέχρι τη στιγμή που γράφονται τούτες οι αράδες δεν την έχεις βρει την ΛΕΞΗ σε συμβουλεύω να την εφεύρεις. Ξέρεις τι θα πει να προστεθεί μια λέξη στα ελληνικά λεξικα; Θρίαμβος.
Χαχα! Πολύ έξυπνη η αντιστοιχία λανθασμένης/παρεμφερούς λέξης με τις “λάθος” κινήσεις του εραστή! Πολύ ενδιαφέρον θα έλεγα!
Οι λέξεις είναι ο λιγότερο αποτελεσματικός αγωγός επικοινωνίας! Είναι περισσότερο εκτεθειμένες στην παρερμηνεία και πολύ συχνά παρανοούνται. Οι λέξεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναρθροι ήχοι. Αντιπροσωπεύουν, συναισθήματα, σκέψεις κι εμπειρίες. Είναι απλά σύμβολα! Δεν είναι η πραγματικότητα. Εγώ όταν μπλοκάρω από την έλλειψη μιας λέξης, πετάω τη λογική μου! Αφήνω το συναίσθημα να κυριαρχήσει και να αποκαταστήσει την αλήθεια. Αλλά αυτό τό έκανες! Και είναι υπέροχο αγαπητέ Νίκο!
Η λέξη που λείπει πιστεύω πως βρίσκεται εκεί που δεν το περιμένουμε. Αλλά έχεις δίκιο, όταν σε πιέζει ο χρόνος, μπλοκάρεις και περνάς όλα αυτά τα στάδια που ανέφερες. Πολύ όμορφος μονόλογος!
Ευχαριστω…..δεν βρισκω λεξεις……..
Κι εγώ ψάχνω να βρω αυτή τη λέξη που θα μπορέσει να αποδώσει τέλεια τη γεύση που άφησε το κείμενό σας στα χείλη μου….ΥΠΕΡΟΧΟ…..
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!
Η εναγώνια αναζήτηση των λέξεων! Σπουδαία απόδοση!!!!