Νένα Φιλούση

Δημοσίευση: 6.03.2019

Ετικέτες

Κατηγορία

Κατά ειδική ομολογία

Τα ποιήματα είναι για να περπατάνε πάνω τους

οι τυφλοί.

Με κομβία αμέτρητα ευχές και παράπονα

άφοβοι, γυμνοί, μεθυσμένοι.

Φωνάζοντας ονόματα νεκρών, ζωντανών

νεκροζώντανων

ολοζώντανων.

Σε χορούς όπου πνίγεται η φωνή

κι η τιμή αντιστρατεύεται τα’ όνειρο

η ελευθερία κατά καιρούς στήνει λαμπάδες

σειρά τάματα αληθοφανούς αθωότητας.

Ικεσία σε ξένους τόπους

Δοκιμάζοντας τη δύναμή μας

σαν άγγελοι πτώσης.

Ή σαν μαρτυρία για την πιο καλή μας καλοσύνη.

Τα ποιήματα είναι για να περπατάνε πάνω τους

οι τυφλοί.

Η Νένα Φιλούση, φιλολογικό ψευδώνυμο της Έλενας Σάββα, γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1969 και είναι εκπαιδευτικός. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές «Μνημορροή» (2002), «Υπόλοιπο Λογαριασμού» (2008), «Ακτήμων» (2014), τη συλλογή διηγημάτων «Ας ρώταγες ποιον αγαπώ» (2010) που πήρε το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας στην κατηγορία του Διηγήματος. Μόλις πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η καινούργια ποιητική συλλογή της «Σώματα Ασφαλείας» από τις εκδόσεις κύμα.

Ακολουθήστε μας

Ο δρόμος

Ο δρόμος

Στη ζωή μου... Άφησα το δρόμο να βγαίνει μπροστά. Να ανοίγεται Να ξεδιπλώνεται... Κάποιες φορές με γύριζε πίσω. Με κοιτούσε περιπαικτικά και Γελούσε! Σαν κάτι να ήθελε να μου πει. Σαν παλιόπαιδο που ήμουν! Ο δρόμος με έχει πλέον προσπεράσει. Δε τον συγκράτησα. Δε τον...

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου