19.12.2017

Να γνωρίζω εαυτό

Δικαίωμά μου μάτια μου
να σ’ έχω στη ζωή μου.
Να μου λακτίζεις τους ανθούς
κάτω απ’ το έναυσμα της λήθης.
Να είσαι ο άγγελος… εξάγγελος
που αναγγέλλει στην ψυχή
το απαύγασμα μιας θύμησης
του επίγειου παραδείσου.
Να ζω για νύχτες ολομέταξες
με την πλουμιστή θωριά σου
που ρέει πάντα ασίγαστη
και ασύστολα στη φλέβα.
Πάνω στον ολόγλυκο ανθό
της ύπαρξής σου ξέστρατα ν’ αλητεύω
στη γεμάτη θάλασσα απ’ τ’ αστέρια σου
σε ταξίδια που διψώ να αρμενίζω.
Να γνωρίζω εαυτό, στο δείπνο της ζωής μου…
τη βιωμένη μοναξιά να εμπορεύομαι στην εκβολή του φωτός σου!
Να δηλώνω υποταγή στην αφυπνισμένη ήβη,
της ψυχής μου τα παρτέρια με τους κήπους σου να στολίζω,
τη γεύσης σου να δέομαι να ’ρθει
μαζί μου να κυλιστεί στις άσπρες αμμουδιές
μες στα νερά της ακροθαλασσιάς
και στον βυθό του φεγγαριού η σκιά σου να κυλάει γλυκά
και ν’ αγγίζει τη δικιά μου!
Να ανοίγουν οι ουρανοί όταν ακούγονται
του έρωτα οι βηματισμοί στη λαγαρή πόρτα της αυλής μου…
κι εγώ λυρικά να επισκευάζω το κορμί τον έρωτα ν’ αντέξει!
Στη στεριά μου όταν πνίγομαι
κι ο αγιοποιημένος πόνος μου επιστρέφει,
μ’ ένα φιλί σου το μερτικό του να σκοτώνω!
Η σαγηνεύτρα προσμονή ελεύθερη να ξεχύνεται
στων ματιών σου την απεραντοσύνη.
Μέσα μου η έφηβη να υποκύπτει
σ’ αρώματα και ηδονές
απ’ τους ξεχασμένους θησαυρούς της…
με την αθανασία της να ντύνομαι και πάλι!
Στα χείλη μου να ακουμπάς τις μουσικές του κόσμου,
φιλώντας τα να γυρίζει ο ποταμός
στους διψασμένους κάμπους!
Δικαίωμά μου μάτια μου να αγαπώ
αυτό το ρίγος που περνά, μες στην ψυχή μου ακόμα…
να ζω για τη στιγμή που με κοιτάς
με το φιλί στο βλέμμα!
Και την πλώρη των ονείρων μου
στη δική σου θάλασσα ν’ αφήνω!

_

γράφει η Βίκυ Δρακουλαράκου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

Tα βατραχάκια

Tα βατραχάκια

Στους καλυτερότερους νέους μικρούς  ηθοποιούς τους μαθητές μας… Βρεκεκέξ… τραγουδούν οι ψυχές στο ποτάμι. Το βάρος του λόγου ανήκει σε εκείνους  που τολμούν να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Δύο φωνές συγκρούονται:  η μία, βαριά σαν τον κεραυνό,  Η...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου