Ξύπνησε ιδρωμένος
κι άρχισε να κολυμπά
αντάμα με το ποίημα που είχε γράψει
Βουτιές αυτός βουτιές εκείνο
Πνιγμούς αυτός πνιγμούς εκείνο
Τόσο απερίγραπτα δοσμένοι
Τούτος στο δράμα του – να κόβεται στα δυο η ανάσα του
εκείνο στο δικό του – ακέριο και αβύθιστο να μένει
Που οι στίχοι τους
Απαίσια νεροπλύματα
Σαπίζαν τα λαρύγγια τους
Κι αδοκίμαστοι ξεραίνονταν
Κάτω από ήλιους σκοτεινούς
Αποσιωπήσεων.
–
γράφει ο Γιώργος Κουλιανός
0 Σχόλια