Οι μέρες της νιότης μας

Δημοσίευση: 21.11.2023

Ετικέτες

Κατηγορία

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου 

οι μέρες της νιότης μας 

σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα. 

Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη 

απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν 

ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων. 

Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού 

άλλες στεριές και θάλασσες γνωρίζουν 

σε άλλα μέρη ταξιδεύουν πια 

κι η πρώτη τους πατρίδα γη χαμένη 

σε χάρτες βυθισμένους στα κοράλλια 

περασμένων ναυαγίων. 

Αποκαΐδια στη φωτιά του Χρόνου 

οι μέρες της νιότης μας 

μια εποχής τη φλόγα να θυμίζουν.

 

_

γράφει ο Ντίνος Γλαρός

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Άνθρωπος

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

Γλυκιά η ανάμνηση

Γλυκιά η ανάμνηση

Στο τέλος του καλοκαιριού στην άμμο του Σεπτέμβρη ψάχνω τα χνάρια ενός Θεού, του έρωτα την θέρμη   Όταν ο ήλιος έγερνε δειλά στης δύσης τα λημέρια ένα φιλί κατάφερνε ψηλά ν΄ αγγίξουμε τ αστέρια   Γλυκιά η ανάμνηση κρατά  του νόστου το σεργιάνι εκεί που η...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου