Οι παλιές αγάπες
Τις είδα πάλι στην πλατεία
σ’ ένα παγκάκι σκεφτικές να κουβεντιάζουν
την ίδια θέση πάντοτε διαλέγουνε
μην πολυφαίνονται
τις κρύβει η φυλλωσιά του δέντρου
Εδώ ανταμώνουν
έρχονται σε ώρες άχαρες
τότε που κρύβεται το φως
και λιγοστεύει η μέρα
Τις ξέρω καλά
τις βλέπω χρόνια τώρα
αγάπες είναι που πάλιωσαν
οι τελειωμένες μου αγάπες
Μιλούν ψιθυριστά
μοιάζουν να ντρέπονται
μοιράζονται ιστορίες στενάχωρες
όσες θυμούνται από τα περασμένα
Σαν έρθει η ώρα να σωπάσουν
χάνονται
είναι οπτασίες
σβήνουνε
είναι αναστεναγμοί
σκορπίζουν στον αέρα
_
γράφει ο Χάρης Αγγελογιάννης
0 Σχόλια