Φωτογραφία: Μάχη Τζουγανάκη

Σημείο. Στο αφήνω στο χαρτί. Το τσαλακώνω. Το σκίζω. Το καίω. Πάλι από την αρχή. Σε πληγώνω. Σε πονώ. Σε ξεχνώ. Σε όχι. Σε ναι. Σε τίποτα

Έχω αγκάθια. Ένα ένα. Με το τσιμπιδάκι των φρυδιών. Να βγουν. Να ματώσω. Οξυζενέ. Για τα τραύματα.

Έχω δυο άκρες. Στα μάτια. Για τα δάκρυα. Να βρίσκουν το δρόμο. Ευθεία. Καμία απόκλιση. Πέφτουν. Ποτίζουν. Εξαφανίζονται. Στεγνώνω. Μαραίνομαι.

Δεν εξομολογούμαι. Άθρησκη. Τα καντήλια σβήνω. Δεν πιστεύω. Δε σε πιστεύω πια. Στο γράφω κι αυτό. Με μολύβι. Με στυλό. Με δάκρυα.

Οξυζενέ. Στα μάτια. Στο στόμα. Στην καρδιά.

Ακολουθήστε μας

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

Pure

Pure

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Pure

Pure

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν βασίλισσα, αυτό της είχαν πει από μικρή. Κι εκείνη το είχε πιστέψει. Μέχρι τη μέρα που γνώρισε ένα αγόρι κι εκείνος της είπε ότι την αγαπάει. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση, δεν ήταν βλέπεις του κύκλου της. Πάλεψε με τον εαυτό της όπως...

Mimozas

Mimozas

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Είχε γεννηθεί απότομα πολλά χρόνια πριν το καταλάβει. Η ζωή του έμοιαζε με αρχαία τραγωδία, παιδί αγνώστων θεών, ήξερε πως έπρεπε να θυσιαστεί στο βωμό της διαφορετικότητας για να μπορέσει να ζήσει. Τον είχαν προικίσει όμως οι θεοί με...

Dream

Dream

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Η Πολυξένη κάθε πρωί άφηνε τον κουρασμένο της πόθο να κοιμηθεί ήσυχα ήσυχα πάνω στο μαξιλάρι της. Μπροστά στον καθρέφτη ζωγράφιζε την ιδανική της εικόνα, κοκκίνιζε τα χείλη της κι ονειρευόταν για όσο διαρκούσε η καθημερινότητα έναν...

16 σχόλια

16 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιωτη

    Ποια λέξη … ποια πρόταση; Βυθίστηκα … καταδυθηκα σε κάθε συναίσθημα .. σε ευχαριστώ για την επίδραση της γραφής σου μέσα μου! Καληνύχτα φιλενάδα!

    Απάντηση
  2. Χριστίνα Σουλελέ

    Πόνος και αποφασιστικότητα μέσα από τη δυναμική γραφή σου Μάχη. Δυνατό κείμενο!

    Απάντηση
  3. sofia25164

    Εμείς, εμείς σ’ ευχαριστούμε Μάχη μου!!! Συγλονιστικό…οξυζενέ παντού λοιπόν, το κρατάω!!!

    Απάντηση
  4. ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

    εχει γίνει μια μελοποίηση στο κείμενο που αν υπάρχει άδεια της δημιουργού μπορώ να την δημοσιεύσω…

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Τιμή μου. Σαφώς και έχετε την άδεια μου να την δημοσιεύσετε. Θα ήθελα πολύ να το ακούσω..

      Απάντηση
  5. ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

    με περιθώρια ελαστικής κριτικής το παρουσιάζω…βέβαια πήρα ένα τμήμα του κειμένου για να μπορεί να τραγουδηθεί από άνδρα…μπορούσε να τραγουδηθεί συνολικά από δυνατή γυναικεία φωνή σε μια πιο ροκ μορφή…είναι μάλλον light εκδοση αυτό εδώ…ευχαριστώ την Μάχη Τζουγανάκη.. http://yourlisten.com/nik1964/k2NTU1ZD

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Αγαπητέ Νίκο, λίγάκι καθυστερημένα σας ευχαριστώ και για τις 2 εκτελέσεις… Του δώσατε μία μοντέρνα μορφή όπως του ταιριάζει. Ευχαριστώ πολύ για τη μελοποίηση των στίχων μου… τιμή μου. Καλό ξημέρωμα

      Απάντηση
      • ΝΙΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

        χαίρομαι που σας άρεσε….τελικά το δεύτερο πέτυχε καλύτερα…μπορεί να δοκιμάσω κι άλλες μελοποιήσεις από κείμενα της ιστοσελίδας…

        Απάντηση
  6. Στέλλα Κουρμούλη

    Γεμάτο Ένταση! Γεμάτο! Ένταση! Εξαιρετικό, Μάχη!!! (Ενθουσιάστηκα!!!)

    Απάντηση
  7. Μάρθα Δήμου

    Μάχη μου, το κείμενό σου δυνατό, ενέχει τον βαθύ πόνο και τη θεραπεία του για την αποφυγή περαιτέρω “μόλυνσης” της ψυχής, το οξυζενέ, που καθαρίζει αλλά και ξεθωριάζει ότι αγγίξει. Ζητώ συγγνώμη για την αργοπορημένη επίσκεψη αλλά έχω πολύ λίγο χρόνο τελευταία. Έχεις πάντα την αγάπη και εκτίμησή μου.

    Απάντηση
    • Μάχη Τζουγανάκη

      Μάρθα σε ευχαριστώ πολύ. Καταλαβαίνω πλήρως την έλλειψη χρόνου. Εγώ πλέον με όσα κάνω μου είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθώ τα όμορφα έργα όλων σας. Βουτάω πού και πού λαχανιάζοντας!! Καλή σου εβδομάδα

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου