Είμαι ο Cockatoos, μπλε παπαγάλος,

φερμένος  από  τα νησιά του Ειρηνικού.

Όμως κατάφερα να γίνω άλλος,

σε οικία αστική κατέχω θέση διακοσμητικού.

Εντυπωσιακός στην όψη όσο και στο κάλλος,

μια attraction ¨δια μεγάλους και μικρούς¨,

μες στο χρυσό κλουβί μου βασιλιάς μεγάλος,

ευμάρεια απολαμβάνω εντός του πλούσιου σπιτικού.

Φρούτα, φυστίκια, άφθονα όλη μέρα,

μπροστά μου απλώνονται δίχως φειδώ,

καθρέφτη έχω στο κλουβί μου πέρα ως πέρα,

να καθρεφτίζεται το άλλο μου μισό.

Τον πρότεινε ο εκπαιδευτής.

Για να μιλήσω, λέει, θα πρέπει το είδωλό μου

να αντικρίζω μέσα του καθημερινά.

Έτσι  σιγά  σιγά  θα καταφέρω λεξιλόγιο ν ’αποκτήσω,

ώστε να χαίρονται μαζί μου τα παιδιά.

Περνάει ο καιρός, μέρα τη μέρα συνηθίζω

τούτη την άπλετη χλιδή και φυλακή,

απ’ το κλουβί δε θέλω πια να ξεμυτίζω,

όπως μου άρεσε να βγαίνω, στην αρχή.

Ανασφαλής αισθάνομαι σ’ αυτό το χώρο,

ανάμεσα σε καναπέδες κι έπιπλα ακριβά.

Μες στο κλουβί μου νιώθω ελεύθερος ν’ αναπνέω,

να ονειρεύομαι νησιά αλαργινά.

Τώρα πια, τον καθρέφτη ανάποδα έχω στρέψει,

από τη μία μέχρι την άλλη την πλευρά.

Όταν κοιτάζομαι και λέω «καλημέρα»,

η φωνή μου έχει άλλη, διαφορετική χροιά.

Είμαι ο Cockatoos o παπαγάλος,

κάτω από τα φανταχτερά μου μπλε φτερά,

είμαι ένας άλλος.

_

γράφει η Μαριάνθη Πλειώνη

(Cockatoos: ράτσα παπαγάλων με μπλε ή πράσινα φτερά, που ζουν στα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού.)

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!