Ερειπωμένες οι σελίδες σου,
εκείνες που ρουφούσες
με τα μάτια και κατάπινες
τσιγάρα από μαύρα γράμματα
Διάλογος με τις προτάσεις σου
στα άτυχα κείμενα
ανύπαρκτης υπομονής
αναγνωστών
Γελούσε ο κόσμος
οι νέοι σε λέγανε τρελό
γι’ αυτό τις σημειώσεις σου
τις κάψανε
Μονάχα η μάνα σου
και η αδερφή
μαύρο εξώφυλλο
σού βάλανε για τάφο
Αξύριστο και άπλυτο
σε αφήσανε
εις μνήμη μιας γνώσης
νικημένης
_
γράφει η Αλεξάνδρα Στελλάκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Δυνατό πολύ δυνατό!!! Μπράβο!!!