_ τι προσπαθείς να κάνεις γέροντα; Προσπαθείς να σηκώσεις τον βράχο και να τον μετακινήσεις; Αφού δεν μπορείς να το κάνεις γιατί επιμένεις; Γέρασες. είσαι ανήμπορος. Άδικος κόπος.
_ προσπαθώ νέε μου. Ο βράχος μού κρύβει την θέα του τοπίου και δεν τον θέλω μπροστά μου. Όμως είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω. Επιμένω ακόμα… Εσύ μπορείς να μετακινήσεις τον βράχο και να τον πας πιο πέρα; Όμως είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω στο τέλος. Έχω τον τρόπο μου… Τι λες; Θα φύγει ο βράχος από την θέση του;
_ Άσε ρε γέρο τα παραμύθια σου πως θα τα καταφέρεις. Ξόφλησες και προσπαθείς άσκοπα. Ξέρω τι σου λέω… Αυτά είναι μόνο για εμάς τους νέους και δυνατούς. Άδικος ο κόπος σου.
_ Πιστεύεις πως θα τα καταφέρεις παλληκάρι μου να διώξεις τον βράχο από μπροστά μου; Είσαι γεροδεμένος και λυγίζεις σίδερα με την δύναμη σου. Μπορείς να το κάνεις αυτό; Κούνησε τον βράχο και πάρτον από μπροστά μου.
Ο νέος βάζει όλη του την δύναμη αλλά ο βράχος επιμένει να είναι ριζωμένος στη γη. Ιδρώνει, ξεφυσάει αλλά τίποτα. Ο γέρος τον κοιτάζει και του χαμογελάει… Ο νέος δεν το βάζει κάτω. Προσπαθεί με πολλούς τρόπους να βρει την λύση να τον μετακινήσει. Ο γέρος του ξαναχαμογελά και του δίνει δύναμη. Ο νέος πεισμώνει μέσα από τον εγωισμό του. Τα δίνει όλα με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει… Ο βράχος στο τέλος μετά από πολλές επίπονες προσπάθειες υποκύπτει και βγαίνει από την γη και πλέον είναι παιχνίδι για αυτόν. Τον μεταφέρει πολύ μακριά τσουλώντας τον και το τοπίο αλλάζει για τον γέροντα. Επιτέλους ο βράχος δεν θα του κόβει το τοπίο. Ο νέος τον πλησιάζει κατακουρασμένος και ικανοποιημένος γιατί απέδειξε στον γέροντα πως είναι ικανότερος από αυτόν.
_ τι λες γέροντα; Είχα δίκιο; Αν δεν ήμουν εγώ, εσύ τίποτα δεν θα κατάφερνες με τον βράχο. Είμαι νέος και δυνατός και αυτή είναι η διαφορά μας. Εσύ ξόφλησες και μπορείς να αποδεχτείς την αδυναμία σου. Ξόφλησες και παραδέξου το.
_ Και ποιος σου είπε νέε μου πως ξόφλησα; Ο βράχος έφυγε από την θέση του και δεν ίδρωσα καθόλου… Θα έλεγα πως τα κατάφερα χωρίς κόπο.
_ Ε όχι και πως τα κατάφερες… Αν δεν ήμουν εγώ τίποτα δεν θα έκανες… Έχεις αντίρρηση;.
_ δεν έχω καμία αντίρρηση νέε μου. Ξέρεις ποια είναι η διαφορά μας; Εσύ χρησιμοποιείς την δύναμη γιατί δεν έχεις μυαλό και εγώ το μυαλό μου γιατί δεν έχω δύναμη. Θυμάσαι τι σου είπα στην αρχή; «Ο βράχος μου κρύβει την θέα του τοπίου και δεν τον θέλω μπροστά μου. Όμως είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω. Επιμένω ακόμα. Έχω τον τρόπο μου». Μάθε κάτι παλληκάρι μου… «Τα λόγια του γέροντα και την πορδή του να την ακούς γιατί κάτι έχουν να σου μηνύσουν». Εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που είμαι θα ’ρθεις. Σε ευχαριστώ παλληκάρι μου για όσα έκανες για μένα. Έμαθα να λέω ευχαριστώ σε όσους ακολούθησαν τις σκέψεις μου και την πραγματοποίησαν. Να , κάτι σαν το παράδειγμα με τον βράχο. Ήθελα πολύ να το κάνω αλλά ήξερα πως θα τα καταφέρω χωρίς να το κάνω χωρίς κόπο.
_ Γέροντα έχασα με τον τρόπο, τη σκέψη, τη συμπεριφορά σου απέναντί μου και υποκλίνομαι. Είσαι δυνατότερος σε όλα. Μάθε με… Θέλω τις αλήθειες της ζωής που μόνο εσύ μπορείς να με διδάξεις μέσα από τις εμπειρίες σου…. Δάσκαλε…
_
γράφει ο Γιάννης Καλαϊτζάκης
” Εσύ χρησιμοποιείς την δύναμη γιατί δεν έχεις μυαλό και εγώ το μυαλό μου γιατί δεν έχω δύναμη”
Ο καθένας με τον τρόπο και τις δυνατότητές του!
κάπως έτσι είναι Βάσω… η δύναμη είναι για αυτούς που δεν έχουν καλιεργήσει τη σκέψη τους και παραμένει απλά δύναμη, όμως η καλιεργημένη σκέψη κρύβει μέσα της πάρα πολύ δύναμη, που είναι ικανή να τα βάλει με τις μεγαλύτερες δυνάμεις….)