Η Μία
Σχολά αργά μετά τις μία
Για έξω δεν έχει όρεξη καμία
Ο Ζακ
Δουλεύει κλόουν σε λούνα παρκ
Γυμνασμένος με σιξ πακ
Η Μία φτάνει
Στο σπίτι δίπλα απ’ το λιμάνι
Μια εκκλησιά η μοναξιά μ’ ένα λιβάνι
Ο Ζακ γυρίζει
Ξεβάφεται κι αναγνωρίζει
Πρόσωπο μούχλα που μυρίζει
Η Μία έχει μια σκιά
Τα βράδια βγαίνει και το σκα
Πάνω στη θάλασσα πατά
Ο Ζακ έχει μια σκιά
Τα βράδια βγαίνει και το σκα
Ψάχνει για λίγο μια στεριά
Η Μία έχει ένα δάκρυ
Που πάντα αφήνει σε μια άκρη
Να κάνει κύκλο η ανάγκη
Ο Ζακ έχει ένα θηρίο
Που όλο πετά σ’ ένα σημείο
Στα μάτια του μοιάζει μ’ αστείο
Μια μέρα νύχτα – νύχτα μέρα
Βρήκε ο πόνος μία θέση
Να ‘χει έναν κάποιον που ν’ αρέσει
Τις μάσκες τα καλλυντικά
Ξεπλύναν με απορρυπαντικά
Ο Ζακ κι η Μία
Δίχως καμία ιστορία
Δίχως συζήτηση καμία
Γλιτώσαν απ’ την ησυχία…
_
γράφει η Alma Libre
Δίχως συζήτηση καμία, αξίζει αυτή η μαρτυρία!
Ο Ζακ και η Μϊα έχουν περίεργη χημεία. Μας έλειψε η γραφή σου.
Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιστορία … ομολογώ έχω μεγάλη αδυναμία στη γραφή σου.Να είσαι καλά!!
Αγαπημένη μου Alma η τόσο ξεχωριστή γραφή σου με μαγεύει πάντα!!!!!! Ευχαριστώ!!!!!!
🙂
Πουπερμίνα, Βάσω, Άννα, Σοφία σας ευχαριστώ πολύ όλους…