Με το «κίτρινο φύλλο» του ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες!
Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί;
Γεια σου. Είμαι ο Μιχάλης. Έγραψα ένα βιβλίο. Λέγεται Ένα κίτρινο φύλλο. Έχει λίγες σελίδες, λίγες λέξεις, αλλά πολλές εικόνες. Πόσα πράγματα φαντάζεσαι ότι θα μπορούσε να συμβούν σ’ ένα κίτρινο φύλλο απ’ τη στιγμή που φεύγει απ’ το κλαδί του δέντρου του μέχρι τη στιγμή που πέφτει στο χώμα;
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με την παιδική λογοτεχνία;
Η ιδέα για το βιβλίο προήλθε από μια φράση του γιου μου, Χριστόφορου, όταν εκείνος ήταν δυόμισι ετών. Έδειξε προς το παράθυρο και είπε: «Το κίτρινο φύλλο πέφτει από το δέντρο». Εγώ έσπευσα να γράψω την ιστορία που μου ήρθε αστραπιαία στο μυαλό εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Μόνο αργότερα, αφότου διάβασα το κείμενο, σκέφτηκα πως ίσως να ήταν κατάλληλο για ένα παιδικό βιβλίο. Δεν ξεκίνησα δηλαδή σκοπίμως να ασχοληθώ με την παιδική λογοτεχνία. Από τη στιγμή, όμως, που άρχισα να κοιτάζω την ιστορία υπ’ αυτό το πρίσμα, με γοήτευσαν πολύ οι διάφορες ιδιομορφίες του είδους, όπως η αμεσότητα του λόγου και η διαρκής λειτουργία της συμβολικής σκέψης.
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας.
Θα ήταν λίγο αυτάρεσκο να σας μιλήσω για το κείμενο του βιβλίου. Θα αρκεστώ στο να σας πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που το έγραψα και που εκδόθηκε. Είμαι επίσης ιδιαίτερα υπερήφανος που φέρει τη σφραγίδα του ΙΚΑΡΟΥ. Μπορώ, όμως, χωρίς καμία ντροπή να σας πω πολλά για την εικονογράφηση του βιβλίου, επειδή θεωρώ πως ήταν πολύ μεγάλη τύχη το ότι ο Φίλιππος Φωτιάδης δέχθηκε να το εικονογραφήσει. Οι εικόνες του Φίλιππου έχουν ένα τόσο χαρακτηριστικό, δικό του ύφος που δεν μπορείς με τίποτα να τις μπερδέψεις με τη δουλειά κάποιου άλλου. Ο Φίλιππος ήταν επίσης ο άνθρωπος που είχε την πρωτότυπη ιδέα του να βλέπουμε την πτώση του κίτρινου φύλλου γυρνώντας τις σελίδες του βιβλίου από πάνω προς τα κάτω αντί για αριστερά-δεξιά στο κύριο μέρος της ιστορίας. Δουλέψαμε μαζί όλα τα ζητήματα της εικόνας πολύ προτού βρούμε εκδοτικό οίκο. Η όλη διεργασία μάς πήρε συνολικά γύρω στα πέντε χρόνια. Στο τέλος υπήρχε τόσο πολύ υλικό, που η εκδήλωση για την κυκλοφορία του βιβλίου ήταν ταυτοχρόνως και εικαστική έκθεση με θέμα τη διαδικασία της εικονογράφησής του.
Τα παιδιά είναι δύσκολο αναγνωστικό κοινό; Αν ναι, γιατί;
Ο Maurice Sendak, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων, είχε απαντήσει αυτή την ερώτηση ως εξής: «Τα παιδιά δεν είναι ευγενικά». Εννοούσε ότι ως αναγνώστες τα παιδιά δεν πρόκειται να ασχοληθούν με καμία ιστορία αν αυτή δεν τους αρέσει από την πρώτη στιγμή. Η πρόκληση, λοιπόν, για τον συγγραφέα είναι να μπει απευθείας στο θέμα με την πρώτη κιόλας πρόταση.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για να καλλιεργήσουν τη φιλαναγνωσία στα παιδιά τους;
Δεν είμαι σε θέση να κάνω υποδείξεις σε δασκάλους. Όσον αφορά τους γονείς, μπορώ να μιλήσω μόνο με όση αυθεντία μού αναλογεί εκ του ότι υπήρξα κι εγώ παιδί, όχι επειδή είμαι γονιός. Οι γονείς πρέπει να λένε ιστορίες στα παιδιά τους. Όχι απαραιτήτως να τους τις διαβάζουν, αλλά να τις αφηγούνται. Είμαστε όλοι πλασμένοι έτσι ώστε να μας συναρπάζουν οι ιστορίες, όταν είναι καλά φτιαγμένες. Το άλλο καλό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, είναι να διαβάζουν οι ίδιοι βιβλία για τη δική τους ευχαρίστηση. Όλα τα μικρά παιδιά θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των γονιών τους.
Υπήρξε κάποιο παιδικό βιβλίο που θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς;
Η μεγαλύτερη απόλαυση της ανάγνωσης είναι ότι μας προσφέρει την ευκαιρία να δούμε τον κόσμο με τη ματιά και τη νοημοσύνη κάποιου άλλου, ειδικά όταν αυτός ο άλλος έχει την ευαισθησία και την ευφυΐα ενός Σοφοκλή ή ενός Shakespeare. Αν είχα γράψει εγώ τα αγαπημένα μου βιβλία θα είχα στερηθεί την απόλαυσή τους ως αναγνώστης.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Μπορώ, αντί για φράση, να σας πω την αγαπημένη μου λέξη; Αφθονία. Η ετυμολογία της λέξης μάς διδάσκει πως η έννοια της αφθονίας δεν είναι υλιστική, δεν αναφέρεται στην πληθώρα υλικών αγαθών. Η αφθονία είναι η απουσία του φθόνου. Είναι η ψυχική κατάσταση μέσα στην οποία δεν νοείται η ζήλια. Όταν είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι με αυτό που είμαστε.
Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο βιβλίο;
Ω, ναι!
Ένα κίτρινο φύλλο
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος
Tο Ένα κίτρινο φύλλο είναι η μικρή ιστορία της πτώσης ενός φθινοπωρινού φύλλου από το κλαδί του στο έδαφος. Στη διάρκεια αυτού του σύντομου ταξιδιού το φύλλο συναντά ένα σπουργίτι, ένα μυρμήγκι, βλέπει τον κορμό του δέντρου που το στήριζε όλη του τη ζωή και αντικρίζει για πρώτη φορά την κουφάλα του δέντρου. Στο τέλος πέφτοντας στο χώμα συναντάει τα άλλα πεσμένα φύλλα και μαζί αναρωτιούνται για το τι θα ακολουθήσει.
Οι συναντήσεις του φύλλου, στο σύντομο ταξίδι του, αναδεικνύουν τις διαφορετικές προσεγγίσεις της ζωής. Το Ένα κίτρινο φύλλο θα γοητεύσει και θα καταπλήξει τους μικρούς του αναγνώστες, φέρνοντάς τους σε μία πρώτη επαφή με ιδέες όπως η ζωή και η αναγέννηση, η αντίληψη της πραγματικότητας, και η ισορροπία ανάμεσα στις δυνάμεις που συνυπάρχουν στον κόσμο.
Ένα υπέροχο παραμύθι, με ιδιαίτερη εικονογράφηση, που θα αφήσει στα παιδιά ένα όμορφο και αισιόδοξο συναίσθημα.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Μιχάλης Μουλάκης γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε πολιτική επικοινωνία στην Αμερική και την Αγγλία. Η ιδέα για το Ένα κίτρινο φύλλο ήρθε ένα κυριακάτικο πρωινό, από μια φράση που είπε ο μεγάλος του γιος όταν ήταν τριών χρόνων. Έπιασε μολύβι και χαρτί και άρχισε αμέσως να γράφει την ιστορία. Ύστερα από αρκετό καιρό, ζήτησε από τον φίλο του Φίλιππο Φωτιάδη να την εικονογραφήσει. Το Ένα κίτρινο φύλλο είναι το πρώτο του βιβλίο.
0 Σχόλια