γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Το σημερινό βιβλίο για εφήβους, ξεκινά με μια ιστορική αναδρομή από το Αιγαίο και το έτος 428πΧ και καταλήγει στα νεότερα χρόνια στη Λέσβο.

Το 428πΧ, πλοία από την Αθήνα ταξιδεύουν στο Αιγαίο και αναζητούν ένα καλύτερο αύριο, μακριά από την πανώλη και τους πολέμους που πλήττουν την πόλη και τόσο έχουν ταλαιπωρήσει τους Αθηναίους.

Ανάμεσά τους βρίσκεται ο Τύχων και η κόρη του, όπου η τελευταία μετέφερε στο πουγκί τους προστατευμένους σπόρους από ‘μορίες’ και γι’ αυτό το λόγο αργότερα ο τόπος που τους φιλοξένησε ονομάστηκε Μόρια και αξίζει να σημειωθεί ότι με τα χρόνια έγινε μια πλούσια σε γρόσια και πνεύμα πόλη, πλαισιωμένη από πύργους που δέσποζαν αγέρωχοι και επιβλητικοί.

Στον ίδιο τόπο, 17 αιώνες αργότερα θα βρουν καταφύγιο απόγονοι των Παλαιολόγων όταν έπεσε η Πόλη στα χέρια των Τούρκων.

Σε αυτό το συνονθύλευμα τόπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ένας νέος, μορφώθηκε στο Παρίσι και γύρισε ξανά στον τόπο του με σκοπό να μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του.

Σε αυτόν τον τόπο στο σήμερα, ζει ο Στρατής, πηγαίνει στο σχολείο και σαν σφουγγάρι ρουφάει τις γνώσεις που του προσφέρονται. Μια μέρα λοιπόν το σχολείο θα επισκεφτεί γέρος πια ο μορφωμένος κάποτε νέος άνδρας και έχοντας βρει πρόσφορο έδαφος, θα μοιραστεί με τα παιδιά τις ιστορίες του.

Ο Στρατής μένει με τη γιαγιά του ή αλλιώς με τη νόνα του και την υπηρέτρια που πλέον αποτελεί μέρος της οικογένειας τους την Ασημίνα. Ορφανός από μητέρα και με έναν πατέρα που συνέχεια ταξίδευε, ο Στρατής είχε δεθεί πολύ με τις δυο γυναίκες.

Κάπου εδώ θα εμφανιστεί στην ιστορία ο Πέτρινος Μονομάχος, όταν ο Στρατής πάει πεσκέσι από τη νόνα του στον άρχοντα, ακολουθήσει μια βόλτα στον πύργο και ο νέος της ιστορίας μας, δει σκαλισμένο με μια επιτύμβια στήλη τον μονομάχο.

Θα διαβάσουμε για το κατώι με τις προμήθειες, για την καλλιτέχνιδα Ολυμπία, για μια μεγάλη βιβλιοθήκη ξέχειλη γνώση, για τον Φέροψ τον αρχηγό των μονομάχων, για ένα μικρό αλλά πλούσιο ταξίδι πίσω στον χρόνο, για την εργασία στα λατομεία, για το Ρωμαϊκό υδραγωγείο της περιοχής, αλλά και για τα μέτωπα εξόρυξης.  

Σειρά έχει η προσωπική ιστορία του Φέροψ, ένα ακίνδυνο ευτυχώς ατύχημα, ένας γάμος αλλά και το πολυπόθητο πτυχίο αρχαιολογίας.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Βασιλικής Σγούρου, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

… το παιδικό μυαλό όταν αποζητάει τη γνώση, μοιάζει με σφουγγάρι που διψάει για το νερό…

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:

Κάποτε στη Λέσβο, σ’ ένα χωριό στις παρυφές της πόλης της Μυτιλήνης ένας κοσμογυρισμένος άρχοντας μάγευε τα παιδιά του σχολείου με τις γνώσεις του. Ένα από αυτά, ο Στρατής τον επισκέφτηκε κάποια στιγμή στον πύργο του. Εκεί πρωτοαντίκρισε τον πέτρινο μονομάχο σκαλισμένο σε μια πλάκα πάνω στον τοίχο και ρώτησε να μάθει την ιστορία του.

Εικονογράφηση: Βάσια Παπαδοπούλου

Σπούδασε Ιστορία και Θεωρία Τέχνης στην Καλών Τεχνών και Εικονογράφηση-Cartoon σε ιδιωτική σχολή της Αθήνας. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια γύρω απ’ τις διάφορες τεχνικές της ζωγραφικής.

Δημιουργεί τοιχογραφίες σε διάφορους χώρους, επαγγελματικούς και μη καθώς αναλαμβάνει και την διακόσμηση αντικειμένων και επίπλων. Συνεργάζεται με γνωστό κοσμηματοπωλείο και σχεδιάζει κοσμήματα.

Επίσης παρακολούθησε σεμινάρια προγραμμάτων photoshop και illustrator καθώς και σεμινάρια για προσωπογραφίες και σώμα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, καθώς έκανε και διδασκαλία ζωγραφικής σε παιδιά.

Ασχολείται με την εικονογράφηση παραμυθιών και κόμικς σε συνεργασία συγγραφέων και εκδοτικών οίκων. Επιπλέον είναι μέλος της εθελοντικής ομάδας Ζωγράφοι σε δράση για τα παιδιά.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα του βιβλίου.

Η Βασιλική Σγούρου Παρασκευουλάκου είναι φαρμακοποιός και η σχέση της με τη λογοτεχνία άρχισε πριν λίγα χρόνια σαν ανάγκη έκφρασης, δημιουργίας και επικοινωνίας μέσα από το ταξίδι των λέξεων. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ισπανικά. Γράφει για παιδιά και ενήλικες. Τα βραβευμένα από το «Πετρίδειο Ίδρυμα» με Πρώτο Βραβείο έργα της «Κειμήλια Προσφύγων» και «Ξύλινο Μάτι» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κύπρου «Ζωή και Τέχνη». Έχει γράψει διηγήματα, ποιήματα και θεατρικά έργα που έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν εκδοθεί σε συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της Ένωσης Μεσσήνιων Συγγραφέων.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηλιαχτίδα.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.