Κάθε σούρουπο την ίδια ώρα, πιστή στο ραντεβού της, βρίσκεται στην προβλήτα του λιμανιού, περιμένοντας καρτερικά εκείνον. Είναι το τελευταίο ταξίδι του και μετά θα ζήσουν για πάντα μαζί. Τόσα χρόνια έκανε υπομονή και να που τώρα έφτασε η πολυπόθητη στιγμή. Οι ώρες όμως περνούν και το πλοίο δε λέει να κάνει την εμφάνισή του. Όχι, δε θα βάλει κακό στο μυαλό της, Κάποια μικρή καθυστέρηση θα έχει. Κοντεύει να ξημερώσει. Αργά, ανοίγει την τσάντα της και βγάζει ένα μισοσκισμένο απόκομμα εφημερίδας. Το διαβάζει με δυσκολία, ξανά και ξανά, και μόνο τότε συνειδητοποιεί τι ακριβώς έχει συμβεί. “Το πλοίο Ναϊάς βυθίστηκε στα παγωμένα νερά του Ειρηνικού”. Έτσι παίρνει και πάλι το δρόμο του γυρισμού και ανανεώνει το μοναχικό της ραντεβού για την επόμενη ημέρα.
–
γράφει η Βάσω Καρλή
Καλημέρα. Σε ευχαριστώ πολύ για την επιμέλεια των κειμένων μου και για την τόσο χαρακτηριστική φωτογραφία που ταιριάζει ακριβώς με την ιστορία.
Καλησπέρα! Να είστε καλά! Πολύ όμορφη η ιστορία σας!
Πόσο δύσκολο… Βάσω… Καλημέρα
Καλή σου μέρα Μάχη. Πράγματι, δύσκολο και ανεπεξέργαστο. Καλή συνέχεια.
όταν βασανίζεται ο νους από τόση τραγικότητα ….. ασύλληπτος ο πόνος…. Καλημέρα Βάσω!
Κάποια γεγονότα δε μπορεί να τα χωνέψει το μυαλό όσα χρόνια και αν περάσουν. Καλή σου μέρα Άννα.
Έγραψα σχόλιο και ανέβηκε στην ανάρτηση της συνέντευξης μου!!!
‘Ελεγα λοιπόν ότι δενξέρω τι είναι χειρότερο η ψευδαίσθηση ή αλήθεια μετά την αφύπνιση καλή μου Βάσω.
Και τα δύο στην ίδια βαθμίδα ανήκουν. Το θέμα είναι να είσαι τυχερός και να μη βρεθείς αντιμέτωπος με μια παρόμοια κατάσταση, όπως αυτής της ιστορίας. Καλό σου βράδυ Λένα, και πάντα επιτυχίες.