Απόψε εσύ
Άνεμος Θαλασσινός
Έρχεσαι εδώ
Αγγέλου φτερά
Του καιρού οπτασίες
θα μείνουν κενά
-
γράφει η Σοφία Σκλείδα
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Κι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Και συνειδητοποιείς δεν υπάρχουν περιθώρια για ανοχές. Έζησες, προσπαθώντας όσο γινόταν να καταλαβαίνεις τους άλλους να ανέχεσαι συμπεριφορές λόγια, πράξεις κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως η κλεψύδρα τελειώνει κοιτάζεις τον εαυτό σου....
Δειλό, ξεκίνημα δειλό μ’ ανώριμα στιχάκια στο διάβα σου πλανήθηκα, λαθραία μου πορεία να ξεκουράζομαι γυμνός στης μνήμης τα παγκάκια να καρτερώ την αύρα σου, ονείρων καπηλεία. Στα χέρια σου ανδρώθηκα, φωλιά ελπιδοφόρα στάχυ να ‘ναι η τέρψη σου, το πάθος η τροφή ρόζους...
Εκείνο το αύριο που στην πλάτη του κουβαλούσε μια υπόσχεση πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες πλημμυρισμένες φως και όνειρα πού χάθηκε; Τώρα, στη θέση του στέκεται ο φόβος Πλέκει τον ιστό του Τον παρατηρώ από μακριά και τον πολεμώ με κομμάτια μνήμης Μνήμη,...
Από τα πολύ όμορφα ποιήματα χαϊκού που έχω διαβάσει!
Σοφία μου σε ευχαριστώ από καρδιάς!Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!
Μια μικρούλα μικρούλα ένσταση… Απλά Χαϊκού… Όχι Ποιήματα χαϊκού… Σαν να λέμε Ποιήματα ποιήματα…. αφού Χαϊκού σημαίνει αστεία ποιήματα…
Σοφία μου πολύ τρυφερό…πολύ όμορφο το ποίημά σου!!! Μπράβο!!!
όμορφα Σοφία!
Ένα κοχύλι που κρύβει το μαργαριτάρι της έμπνευσης…
ΧΑΊΚΟΥ…
ΜΠΡΑΒΟ!!! ΣΟΦΙΑ……
Σοφία μου σε ευχαριστώ πολύ!
Ευχαριστώ πολύ Μάχη μου!
Χρυσούλα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!