Απόψε εσύ
Άνεμος Θαλασσινός
Έρχεσαι εδώ
Αγγέλου φτερά
Του καιρού οπτασίες
θα μείνουν κενά
-
γράφει η Σοφία Σκλείδα
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Διαβάστε κι αυτά
Η ψευδαίσθηση της μοναδικότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν έρχεται σε σύγκρουση με τον πραγματικό ψυχισμό.
Η “πτώση” είναι αναπόφευκτη, όταν η ματαιότητα συναντά το κενό και όταν η πληρότητα δεν αποτελεί προορισμό, αλλά πρόσκαιρη στάση μέσα στο ταξίδι.
Στις γειτονιές των ανθρώπων του μόχθου πλανιέται μια πληγωμένη ελπίδα, ψυχής η κραυγή ένα παιδί πεινασμένο που μόλις κρατιέται σ' ένα τραπέζι που κάποιος μοιράζει λιγοστό το ψωμί Τη μέρα εκείνη της κρίσης λαμπρός ο ήλιος καλεί αδικημένους, θλιμμένους στο κόσμο...
Μαβιά σύννεφα ταξιδεύουν στα δυτικά με τον ανάλαφρο ρυθμό παλιού τραγουδιού. Ένα κορίτσι κεντάει στο τελάρο του το τριανταφυλλί του λιόγερμα. Ένα σύννεφο, το ‘συρε μαζί του το σούρουπο, σκάλωσε στα κλαδιά της γαζίας ξεθώριασε το κιτρινάκι της φορεσιάς της...
Από τα πολύ όμορφα ποιήματα χαϊκού που έχω διαβάσει!
Σοφία μου σε ευχαριστώ από καρδιάς!Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!
Μια μικρούλα μικρούλα ένσταση… Απλά Χαϊκού… Όχι Ποιήματα χαϊκού… Σαν να λέμε Ποιήματα ποιήματα…. αφού Χαϊκού σημαίνει αστεία ποιήματα…
Σοφία μου πολύ τρυφερό…πολύ όμορφο το ποίημά σου!!! Μπράβο!!!
όμορφα Σοφία!
Ένα κοχύλι που κρύβει το μαργαριτάρι της έμπνευσης…
ΧΑΊΚΟΥ…
ΜΠΡΑΒΟ!!! ΣΟΦΙΑ……
Σοφία μου σε ευχαριστώ πολύ!
Ευχαριστώ πολύ Μάχη μου!
Χρυσούλα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!