Ποιος έχει την Αγάπη και ποιος το Πάθος

heart_door

Πέφτεις για ύπνο-μόνος.

Ξυπνάς-μόνος.

Διπλό κρεβάτι-μόνος.

Μονό κρεβάτι-μόνος.

Κάποιες φορές το άτομο που θέλεις να ξυπνήσεις μαζί του, αδυνατεί να είναι στο κρεβάτι σου. Και η γνωστή ιστορία σε όλους ότι το μαξιλάρι σου δέχεται τις αγκαλιές σου ίσως δεν είναι τόσο απίθανο. Και οι λόγοι άπειροι!

Έτσι, θα δημιουργήθηκαν τα παραμύθια! Ατελείωτες ώρες μοναξιάς-ευχόμενος για κάτι περιπετειώδες και ξεχωριστό. Για έναν αληθινό έρωτα ή για μια ακόμα καινούργια ιστορία.

Μια μέρα, σε μια βιβλιοθήκη, άκουσα μια κυρία να ψελλίζει: «Πρέπει να έχεις αγάπη και πάθος.». Το θέμα όμως είναι, Ποιός έχει την Αγάπη και Ποιός το Πάθος; Καίγεσαι η περιγραφή να ταιριάζει με την εικόνα του μυαλού σου, αλλά τις περισσότερες φορές η επιθυμία σου καταρρίπτεται. Άλλες φορές δε, δεν έχει ούτε την αγάπη και προπαντός ούτε το πάθος για καμιά προσπάθεια.

Όταν η φωνή σου είναι η φωνή που θα ήθελε να ακούει πριν κοιμηθεί, τότε έχει την αγάπη! Και όταν βρίσκει και τον πιο απλό τρόπο για να το καταφέρει, τότε έχει και το πάθος!

Εσύ, προσπάθησες να μάθεις ποιος έχει αυτά τα δύο για να ξεκινήσει το παραμύθι;

Κι αν νομίζεις πως τα είπα κάπως απότομα-Γελιέσαι!

Απότομη είναι η αγάπη!

Απότομο και το πάθος!

Δεν ρωτά ποιό θα βασανίσει πρώτο…

Το μυαλό ή την καρδιά;

_

γράφει η Γιώτα Μάρκου

Ακολουθήστε μας

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Αγάπη και πάθος!Σιαμαία αδέλφια…Πως να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο?
    Μπράβο , Γιώτα…..

    Απάντηση
  2. Γιώτα Μάρκου

    Σας ευχαριστώ πολύ..χαίρομαι που σας άρεσε!!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *