Ξεχνιέμαι λίγο μες την ησυχία-
κλαίνε μέσα μου οι αυταπάτες
Κλαίνε τα όνειρα, προετοιμάζεται μία κραυγή,
Ακολουθώ το όνειρο ως το αδιέξοδό του,
Στρίβω στις λάθος παρόδους
Της ελπίδας
Απελπίζομαι
Ναυαγώ σε απίστευτο βάθος
Μπαινοβγαίνω μες το Πουθενά..
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
,Στρατή, πάρα πολύ δυνατά σκιαγραφείς τον άνθρωπο που προσπαθεί να μη λυγίσει, που κρύβει μια κραυγή και ένα όνειρο και επιμένει να ελπίζει…
Μου αρέσει το μήνυμα που φέγγει μέσα από τη λιτότητα. Μπράβο σας.