Ξεχνιέμαι λίγο μες την ησυχία-
κλαίνε μέσα μου οι αυταπάτες
Κλαίνε τα όνειρα, προετοιμάζεται μία κραυγή,
Ακολουθώ το όνειρο ως το αδιέξοδό του,
Στρίβω στις λάθος παρόδους
Της ελπίδας
Απελπίζομαι
Ναυαγώ σε απίστευτο βάθος
Μπαινοβγαίνω μες το Πουθενά..
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
- γράφει η Αλεξάνδρα Παυλίδη - “Τα περσινά τους βάζουν για καλά” του Σπύρου Γούλα και η ανάσυρση των προσωπικών ναυαγίων. Εκδόσεις Πόλις Από τον Μάιο του 2020 κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή του Σπύρου Γούλα, από τις εκδόσεις Πόλις, σε επιμέλεια-διόρθωση Δημήτρη Αθηνάκη...
Νησί θα πει κρούστα στεριάς ζωσμένη στο λουλάκι με βράχια ολοτσαλάκωτα, με δαντελένια μέρη, μια φούχτα σπόρια για τ’ αηδόνια στ’ άσπρο πεζουλάκι, κι ένα ραδιόφωνο ανοιχτό, χειμώνα-καλοκαίρι. Νησί θα πει μοσκοβολιά από σκίνους και θυμάρια, παπαρουνίτσες...
Γαλάζιο πέπλο της καρδιάς μας τραγούδι νοσταλγικό της μοναξιάς μας μας αγκαλιάζεις, μας δροσίζεις με την γαλάζια σου ομορφιά, μας διαποτίζεις. Μας σαγηνεύεις, μας μεθάς. Σε μέρη απίθανα μας πας μας ταξιδεύεις δεν σταματάς ούτε στιγμή να μας μαγεύεις. Μα...
,Στρατή, πάρα πολύ δυνατά σκιαγραφείς τον άνθρωπο που προσπαθεί να μη λυγίσει, που κρύβει μια κραυγή και ένα όνειρο και επιμένει να ελπίζει…
Μου αρέσει το μήνυμα που φέγγει μέσα από τη λιτότητα. Μπράβο σας.