Πόσο θα ήθελα να είμαι η φλόγα σε ένα ξύλο!
Να είμαι εκεί, να καίω και να δημιουργώ παραισθήσεις
σε όσους με κοιτούν
Να αναρωτιούνται ποια είναι αυτή η φλόγα
Πώς τη λένε
Να καίω
Να καίω το ξύλο, να το κάνω κόκκινο λαβύρινθο
Σαν το κάστρο του Άδη να μοιάζει
Και όταν πεθάνει αυτό
Να πάψω να καίω
Σαν φλόγα μοιάζουμε θαρρείς
Και το ξύλο η ζωή
Σαν πεθάνει αυτή, θα σβήσουμε και εμείς.
_
γράφει η Ελένη Σταματίνα Τσαγγούρη
0 Σχόλια