Επιλέξτε Σελίδα

Στας Παράσκος

Δημοσίευση: 30.03.2018

Ετικέτες

Κατηγορία

Γιαλλούρα και Κλεοπάτρα

Πολυώροφα κτίσματα

υποχωρούν κι ανασυντάσσονται

σε στοιβάδες μπετόν.

Μέσα σε γκρίζα συμφορά

απομεινάρια άλλων εποχών

ξεπροβάλλουν σαν κυκλάμινα

σε ρωγμή πεζοδρομίου.

Στον Αϊ Λάζαρο

προσεύχονται προσκυνητές

που δεν γνώρισαν ποτέ ζωή

και φοβούνται τον θάνατο.

Η οδός Νερού άλλαξε ονομασία

απόκτησε αστική αξιοπρέπεια

Και οι τιμές περιουσίας ανέβηκαν.

Τους παλιούς καιρούς

εδώ πωλούσανε αγάπη

η Γιαλλούρα και η Κλεοπάτρα

κυκλοφορούν σαν φαντάσματα

Μέσα στην εξαντλημένη μνήμη.

 

 

πηγή φωτό: CC BY-SA 3.0, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=18043878

Ο Στας Παράσκος γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1933 στην Κύπρο (Αναφωτία Λάρνακας) και πέθανε στις 4 Μαρτίου 2014 στην Πάφο. Παιδί μιας φτωχής, πολυμελούς, αγροτικής οικογένειας, μετανάστευσε στην Αγγλία το 1953 για μια καλύτερη ζωή. Κατάφερε να παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής στο Κολέγιο Καλών Τεχνών του Leeds. Ακολούθως δίδαξε στο  Κολλέγιο Τέχνης του Leeds, στο Πολυτεχνείο του Leicester, και έγινε Λέκτορας Καλών Τεχνών στο Κολλέγιο Τέχνης του Canterbury. Διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Τμήματος Ζωγραφικής στο  Ινστιτούτο Τέχνης και Σχεδιασμού του Kent. Η μαθητεία του κοντά σε καλλιτέχνες της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά και η προσωπική δουλειά και αφοσίωσή του, τον ανέδειξαν ως εικαστικό καλλιτέχνη και δάσκαλο ανάμεσα στον καλλιτεχνικό και ακαδημαϊκό κόσμο της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1969 επέστρεψε στην Κύπρο και ίδρυσε στην Αμμόχωστο το Κυπριακό Κολέγιο Τέχνης. Μετά την τούρκικη εισβολή και κατοχή της Αμμοχώστου, υποχρεώθηκε να μεταφέρει το Κυπριακό Κολέγιο Τέχνης στο Πολιτιστικό Χωριό Λέμπα της Πάφου. Ο Παράσκος ήταν επίσης συγγραφέας και ποιητής. Έγραψε πολυάριθμα άρθρα σε Κυπριακές εφημερίδες, ποιητικές συλλογές και βιβλία για την ελληνική μυθολογία, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου του Χαλκού το 1969 και της Αφροδίτης: Η Μυθολογία της Κύπρου το 1981.

 

Ακολουθήστε μας

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

Χαμένος Παράδεισος

Χαμένος Παράδεισος

Νιώθεις ή μήπως από τον πόνο μούδιασε η ψυχή και η συνείδηση; Τι γίνεται γύρω μας; Το αίμα κόκκινο κυλά στο χώμα που πατάς. Αίμα αθώο, που δεν πρόλαβε να ζήσει. Κείτεται ανήμπορο πάνω στα λουλούδια που με χαρά ανθίζουν. Βλέπεις η φύση δεν λογαριάζει το ανθρώπινο...

Περί σιωπής

Περί σιωπής

Αλυσοδέθηκες   Το παρελθόν σε εγκλωβίζει  μ' ενοχές. Κι είναι η ενοχή ένοπλη σκιά, που σε καταδικάζει  να ζεις πολεμώντας κι υπομένοντας —διαρκώς—   τον πόνο του πυρακτωμένου σιδήρου, σκουριασμένου, από τα χρόνια, στην τραυματισμένη σου ψυχή.   Φοβάσαι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου