Όσο βαραίνει ο σταυρός
τόση ανηφόρα ο Γολγοθάς
ασήκωτη
και μολύβι πάνωθέ του ο ουρανός
βογκάει για να δακρύσει
γεμίσανε σταυρούς οι μέρες
κι ο νύχτες μας πεινάσανε
γι’ αγάπη
τόσο λειψά τα μεσημέρια μας
όσο τα βράδια μας μοναχικά
κι ατέλειωτα μου μοιάζουν
Κι εγώ πεζοπόρος ιδρώνω
την αγωνία της γης σκύβω
και σταυρολούλουδο την κάνω!
_
γράφει η Πολυξένη Βακιρλή
0 Σχόλια