Η άγνοια γιγαντώνει το άγνωστο. Τα κύματα που σου γνέφουν, το άγνωστο που καραδοκεί. Το σκοτάδι ανασταίνει τους ξεχασμένους. Καθώς σε αφήνουν όλα, απομεινάρια μιας ζωής σε καλούν. Οι μνήμες του παρελθόντος άφωνες σε συνοδεύουν. Αυτό που έφυγε  δεν έχει λησμονηθεί....

Τα τζάμια του παραθύρου ένα χέρι καθαρίζει, λες καθαρίζει τον ουρανό, τα σύννεφα του χειμώνα.   Το ημερολόγιο κρέμεται στον τοίχο.  Η μαθήτρια σε ένα τετραγωνάκι εκεί γράφει: «μέρα με ήλιο!».   Φυσάει αέρας δροσερός και ο ανεμοδείχτης τιμόνι που στριφογυρνάει στης...

Θέλω βρε ζωή πολύ να σε παινέψω τα καλά σου να διαλαλήσω, με άνθη αμυγδαλιάς, με κρίνους και φύλλα ελιάς να σε στολίσω.   Μα δεν στεριώνει λόγος γλυκός, ούτε χάδι τρυφερό  Σε δέρνουν βάσανα πολλά,  τρικυμίες   καταιγίδες   Ψηλές θερμοκρασίες αρρώστιες φοβερές...