Σ’ είχα αγκαλιάσει τρυφερά, στα μάτια σε κοιτούσα
και στα φιλιά σου της ζωής τη γύρη αναζητούσα,
την ύπαρξή μου ολόκληρη σε σένα είχα δοσμένη,
μα εσύ κοιτούσες μακριά κι ήσουνα δακρυσμένη
Ρεφραίν
Στο δείπνο τον ερωτικό
Μου ’δωσες αντί νερό
φαρμάκι να χορτάσω
Δικό σου έκανες κακό
κι όταν διψάς, το πιο πικρό
ή φιλί θα σε κεράσω
τώρα που ’ρθες με χολή
κι εγώ θα σε κεράσω
Σε είχα ανεβάσει σα Θεά, στου κόσμου τη βεράντα
και στο δικό σου το βωμό θυσίαζα τα πάντα
Σαν υπηρέτης στάθηκα με πίστη στο πλευρό σου,
μα συ ζητούσες στα παλιά να βρεις το όνειρό σου
της Ελένης Λιάκου
0 Σχόλια