16.05.2019

Στο τέλος της μέρας, εγώ…

Έχει νυχτώσει από ώρας…
Στριμώχνω τις υποχρεώσεις που έμειναν
στο τελευταίο μισάωρο της μέρας…
Ζωές καταδικασμένες από ανάλγητα “πρέπει”…
Ζωές που έχασαν την αξιο-πρέπει-ά τους
αφού απέδιωξαν σαν δαίμονες τα “θέλω” τους
κι αρκέστηκαν σε μια κακώς εννοούμενη 
ευ-πρέπει-α…
Κι όμως… Είναι μερικές στιγμές που γλιτώνουν
σαν κι αυτή τώρα, που ανοίγω το ράδιο…
Γυρίζω τις συχνότητες αναζητώντας
μια δίεση, να προσαυξήσει τον ενθουσιασμό μου
μια παύση, να πνίξει τους λυγμούς μου
ένα κλειδί, να μου δείξει πού να πατήσω…
Χωρίς μέτρο… 
ή μάλλον σε 3/4… σαν το “βαλς των χαμένων μετά”
που παίζει με τη μνήμη μου νοσταλγικά
όπως η ζέστη φωνή του βραδινού εκφωνητή…

 

_

γράφει η Εύα Μπουγιούκου

Το σχόλιό σας είναι επιθυμητό!

Ακολουθήστε μας

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

Σκοπώ

Σκοπώ

Πορεία ατελείωτη, ζωή και παιχνίδι,Ατέλειωτο πάλι, μικρό μυστικό,Τέλεια, δεν είμαι μικρή, παραμένω,Το τέλος προσμένω από κάθε σκοπό. Προσμένω τη νίκη σε κάθε σταθμό,Ζωή και παιχνίδι, ακόμη σκοπώ,Ζεστό τραγουδάκι, γεμάτη καρδιά,Τελειώνει ο πόνος, μα άδεια αγκαλιά....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου