Ο ίδιος ήταν διαγνωσμένος με παρανοϊκή σχιζοφρένεια και έπρεπε να λαμβάνει συνεχώς τη φαρμακευτική του αγωγή διαφορετικά κινδύνευαν όλοι από αυτόν και αυτός από τον ίδιο του τον εαυτό.

Εκείνη ήταν διαγνωσμένη με μανία. Όλα είχαν έντονα χρώματα και ζωντάνια, όπως την έντονη ζωή που ζούσε τη νύκτα προσφέροντας το ίδιο της το κορμί σε όποιον της το ζητούσε με αντάλλαγμα 30 αργύρια.
Ο κόσμος τους έδειχνε με το δάχτυλο, τους απέφευγε και τους δυο. Για όλους αυτούς ήταν ο σχιζοφρενής και η πόρνη. Συναντήθηκαν και οι δυο ένα βράδυ του χειμώνα σε ένα άδειο και παγερό δωμάτιο. Μίλησαν, πόνεσαν, έκλαψαν. 

Στο  τέλος συμφώνησαν, ξεδίπλωσαν τη γύμνια τους  όχι τη σωματική μα την ψυχική και  τέλος αγκαλιάστηκαν. Ναι έτσι τους βρήκαν το άλλο πρωί νεκρούς και αγκαλιασμένους. Ο καθένας έδωσε ή καλύτερα έκανε αυτό που ήξερε να κάνει καλά. Η πόρνη με το κορμί της και ο παρανοϊκός σχιζοφρενής με το θάνατο τους.

_

γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου