Ταξίδι στην Ενδοχώρα (Μέρος Α’)

avenue_train

Στην ανατολική πτέρυγα του σιδηροδρομικού σταθμού γυρνοβολούσαν μερικές εκατοντάδες επιβάτες, περιμένοντας να φυσήξει ευνοϊκός άνεμος για να κυλίσει μέσα στο κανάλι επιβίβασης η αμαξοστοιχία. Τα ρολόγια του σταθμού έδειχναν με τους δείχτες τους την ώρα φαγητού και φαινόντουσαν τόσο πεινασμένα, που ήταν έτοιμα να ξεκολλήσουν από το καντράν για να πάνε να τσιμπήσουν κάνα δυο δευτερόλεπτα από την ώρα, που είχε χάσει πολλά κιλά τώρα τελευταία, επειδή οι ρολογάδες είχαν κατασκευάσει πάρα πολλά ρολόγια τα τελευταία χρόνια και έπρεπε να τρώνε καλά για να δείχνουν με ακρίβεια την αποκαμωμένη κοκκαλιάρα ώρα.

Οι επιβάτες άρχισαν να γευματίζουν τρώγοντας τις λέξεις που έβγαιναν από τα στόματα των ανθρώπων που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τους μελλοντικούς συνεπιβάτες τους. Στον σταθμό επικράτησε πλήρης ησυχία, ώσπου οι λεπτοδείκτες γύρισαν πίσω στη θέση τους και έδειξαν ευνοϊκό άνεμο. Όλοι κοίταξαν προς την κατεύθυνση της αμαξοστοιχίας που έμπαινε στο κανάλι επιβίβασης. Το τραίνο, προχωρώντας αργά πάνω στις ράγες του καναλιού, άρχισε να παίζει ένα σκληρό μαρς του Βάγκνερ και αμέσως οι επιβάτες μπήκαν στη σειρά για να επιβιβαστούν, χωρισμένοι σε ομάδες των τεσσάρων ατόμων.

Μπροστά στο βαγόνι 666 περίμεναν να επιβιβαστούν δώδεκα ομάδες των τεσσάρων επιβατών και μία πολλή παράξενη ομάδα που απαρτίζονταν από πέντε επιβάτες που είχαν κάνει έναν κύκλο και συζητούσαν χαμηλόφωνα για να μην απομακρυνθούν οι λέξεις που ξεστόμιζαν πριν διαπεράσουν τα ακουστικά τους όργανα. Ήταν κεφάτοι και οπωσδήποτε γνωστοί μεταξύ τους, πράγμα που το καταλάβαινες από τον τρόπο που είχαν συνδεθεί μεταξύ τους, περνώντας ο ένας τα χέρια του στους ώμους των δύο διπλανών του.

-Ρεβ, εσύ θα μιλήσεις με τον ελεγκτή όταν θα μας κάνει έλεγχο την ώρα που θα επιβιβαστούμε. Μην ξεχνάς ότι έχουμε ειδική άδεια διαμονής πέντε ατόμων σε κουπέ των ζυγών επιβατών.

-Εντάξει Ζαρζόν, θα το θυμάμαι μέχρι τη στιγμή που θα χρειάζεται να απασχολώ το μυαλό μου με αυτήν την ιδιοτροπία της εταιρίας σιδηροδρόμων ZIG-ZAG.

-Ρεβ, πρόσεχε πώς μιλάς γιατί πλησιάζει ο ελεγκτής και δεν πρέπει να σε ακούσει να βρίζεις τους εργοδότες του, γιατί θα είναι αναγκασμένος να μας απαγορεύσει να ταξιδέψουμε και δε θα θέλαμε να χάσουμε αυτό το ταξίδι.

– Ω, συγγνώμη Σβαλερώ, δεν τον πρόσεξα, καλά που με ειδοποίησες, θα ήταν άδικο να χάσετε όλοι σας το ταξίδι που σχεδιάζαμε τόσο καιρό, από μία λέξη που ξεστόμισα αυθόρμητα.

– Πρόσεχε τώρα Ρεβ, γιατί πλησιάζει προς την ομάδα μας. Ο ελεγκτής, ένας μεσόκοπος άνδρας με πορτοκαλιά μαλλιά, που κάθε του δάχτυλο κατέληγε σε ένα κλειδί, πλησίασε. Στάθηκε στο μέσον του κύκλου που είχαν σχηματίσει οι πέντε φίλοι και αφού σκούπισε με το μανίκι του τα ενδεικτικά του βαθμού του, είπε με ύφος αυστηρό:

– Δεσποινίς, αυτοί που συνοδεύουν τους ταξιδιώτες πρέπει να τους αποχαιρετούν μισή ώρα πριν από την επιβίβαση. Γιατί βρίσκεστε τέτοια ώρα στο κανάλι επιβίβασης;

– Κύριε ελεγκτή, παρεμβαίνει ο Ρεν, η δεσποινίς Τζούλια θα ταξιδέψει μαζί μας, έχουμε ειδική άδεια από την εταιρία για να ταξιδέψουμε πέντε άτομα σε ένα κουπέ.

Πριν τελειώσει την κουβέντα του ο Ρεβ, έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτί και το έδειξε στον ελεγκτή. Αυτός το διάβασε προσεκτικά, προφέροντας φωναχτά μονάχα τη φράση, ΄΄ δια συναισθηματικούς λόγους΄΄, σηκώνοντας τα μπλε φρύδια του, που άρχιζαν από τον έναν κρόταφο και έφταναν μέχρι τον άλλο χωρίς διακοπή, με απορία. Όταν πείστηκε για την ποιότητα του χαρτιού που χρησιμοποιούσε η εταιρία του, επέστρεψε την άδεια στον Ρεβ και τοποθέτησε ένα δάχτυλο του αριστερού χεριού του σε μία τρύπα δίπλα στο κουπέ αριθμός 13. Η πρόσοψη του κουπέ υποχώρησε αφού μετασχηματίστηκε σε μία σκάλα με κυλινδρικά σκαλοπάτια ασφαλείας.

 

_

γράφει ο Θωμάς Καραγκιοζόπουλος

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Μαρτίου 2025

Real News https://youtu.be/P3uCgoR4lsYΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Μάχη Τζουγανάκη

    Κυλά έξυπνα και με φαντασία η ιστορία σας..και μας κρατάτε σε αγωνία για τη συνέχεια!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου